Opis Narnii i jej mieszkańców, część I "Lew, Czarownica i Stara Szafa"

OPIS NARNII:
Narnia jest to przepiękna kraina, którą zamieszkują ludzie, mówiące zwierzęta, karły, olbrzymy, fauny, centaury i dużo innych stworzeń.

Narnia to niewielkie królestwo. Jej wschodnią granicę stanowi wybrzeże Wielkiego Oceanu Wschodniego. Królem Narnii jest lew Aslan, który rządzi nią sprawiedliwie i uczciwie. Tam zawsze jest wiosna, piękna zieleń, pachnące kwiaty i wszyscy są szczęśliwi. Bramą do tego niezwykłego świata była stara szafa w domu tajemniczego profesora. Pewnego razu Biała Czarownica zaatakowała Narnię i nastąpiła stuletnia zima. W środkowej części Narnii stał Kamienny Stół na którym Biała Czarownica zabiła Aslana. Tam też Aslan zmartwychwstał.

Zakończyła się ona gdy rodzeństwo: Piotr, Zuzanna, Edmund i Łucja Pevensie przedostali się do Narnii przez starą szafę i przy pomocy Wielkiego Lwa Aslana pokonali Czarownicę. Następnie zostali królami i po kilkunastu latach wrócili do naszego świata. Myślę że Narnia to kraina, w której mogły by mieszkać wszystkie stworzenia na świecie i wszyscy ludzie żyli by w zgodzie.

OPIS MIESZKAŃCÓW:

Piotr Pevensie jest najstarszy z rodzeństwa. Na początku nie wierzy swojej siostrze Łucji w opowieści o Narnii, ale zmienia zdanie, kiedy widzi ją na własne oczy. Za swoje zasługi w obaleniu Białej Czarownicy zostaje okrzyknięty bohaterem. Ostatecznie otrzymuje tytuł Wielkiego Króla i od tej pory jest znany jako Piotr Wspaniały.

Zuzanna Pevensie jest trochę młodsza od Piotra. Również ona nie wierzy w istnienie Narnii, do czasu gdy do niej trafia. Zostaje koronowana królową tej krainy i od tej pory jest znana jako Królowa Zuzanna Łagodna.

Edmund Pevensie jest kolejnym z rodzeństwa. W Narnii spotyka Białą Czarownicę, która częstuje go słodyczami i prawi mu komplementy. Skuszony obietnicą władzy i nieskończonymi zapasami łakoci zdradza swojego brata i siostry, lecz ostatecznie żałuje swoich czynów i okazuje skruchę. Po tym jak pomaga Aslanowi i dobrym mieszkańcom baśniowej krainy pokonać Białą Czarownicę zostaje, wraz ze swoim bratem, koronowany królem Narnii i jest od tej pory znany jako Król Edmund Sprawiedliwy.

Łucja Pevensie jest najmłodszą z całej czwórki. Jako pierwsza odkrywa Narnię, kiedy wślizguje się do magicznej szafy w domu profesora. Gdy opowiada rodzeństwu o swoim odkryciu, Piotr i Zuzanna nie wierzą jej i są przekonani, że się z nimi bawi, podczas gdy Edmund uporczywie zachęca ją do opowiadań oraz jej dokucza. Po przywróceniu porządku w baśniowym świecie Łucja, wraz ze swoją siostrą Zuzanną, zostaje koronowana Królową i jest od tej pory znana jako Łucja Mężna.

Jadis jest Białą Czarownicą pochodzącą z miasta Charn w ginącym świecie. Ten świat ginął przez to, że magią (poznała Żałosne Słowo mogące zniszczyć wszystkich mieszkańców danego świata, lecz nie ginie tylko ten, kto to słowo wypowie i ona właśnie je wypowiedziała) zniszczyła wszystkich jego mieszkańców, a potem została przeniesiona do Narnii przez Digorego, który wtedy był dzieckiem, a przez to w jej świecie nie było nikogo i zniknął. Kiedy w Narnii nie było już Drzewa Opieki to nadeszła z Dzikich Krajów Północy i podbiła ją. W Narnii ogłasza się królową i dzięki swej magii rządzi twardą ręką. Jej czar rzucony na krainę sprawia, że panuje tam bezustanna zima, ale nigdy nie ma świąt. Kiedy jest rozgniewana, używa swojej różdżki, aby zamienić przeciwników w kamień. Jednak obawia się spełnienia przepowiedni, zgodnie z którą dwoje synów Adama i dwie córki Ewy przybędą do jej świata i pomogą Aslanowi ją pokonać.

Aslan jest lwem i prawdziwym władcą Narnii. Poświęca siebie w zamian za życie Edmunda, a następnie jest wskrzeszony na czas, by pomóc mieszkańcom i rodzeństwu Pevensie w bitwie przeciwko Białej Czarownicy i jej sługusom. Syn Władcy-zza-morza. Jego kraina jest na wschodnim krańcu świata.

Pan Tumnus jest faunem i pierwszą osobą, którą Łucja spotyka w nowym świecie. Stworzenie zaprzyjaźnia się z dziewczynką pomimo wyraźnego rozkazu czarownicy, każącego usypiać i porywać każdego człowieka wchodzącego do krainy. Po zapoznaniu się z nią rezygnuje z pomysłu wydania jej wiedźmie, ale przypadkowo zostaje wydany przez Edmunda, który, nie wiedząc kim naprawdę jest Biała Czarownica, mówi jej, że Łucja spotkała fauna. Ostatecznie Tumnus jest aresztowany i zamieniony w kamień. W późniejszym czasie przywraca go do życia Aslan, a istota staje się bliskim przyjacielem Pevansiech.

Profesor Digory Kirke przyjmuje do siebie rodzeństwo Pevensiech, gdy zostają oni ewakuowani z Londynu. Jako jedyny wierzy Łucji, iż faktycznie odwiedziła magiczną krainę i stara się przekonać pozostałych, że jest wiarygodna. Powieść pozwala podejrzewać, że wie on o magicznym świecie więcej niż zdradza. Siostrzeniec czarodzieja ujawnia, że był on obecny w chwili, gdy Aslan tworzył Narnię. Zrobił starą szafę z ziemskiej wersji Drzewa Opieki, dzięki któremu Narnia była chroniona przed czarownicą od początku czasu.

Pani Macready jest gosposią w domu profesora Kirke, kiedy Pevensie tam przyjeżdżają. Gdy oprowadzała turystów po starym domu profesora rodzeństwo Pevensie.

Pan Bóbr jest przyjacielem Tumnusa. Pomaga rodzeństwu Pevensie w poszukiwaniu fauna i pozbawieniu tronu Białej Czarownicy. Pani Bóbr jest żoną Pana Bobra.

Skrzat jest prawą ręką Białej Czarownicy. Niemający imienia w książce, dostaje imię Ginnarbrick w filmie, gdzie odgrywa bardziej znaczącą rolę.

Maugrim/Fenris Ulf jest wilkiem i szefem tajnej policji Białej Czarownicy. Zostaje on przez nią wysłany, aby schwytać rodzeństwo Pevansie, lecz zostaje zabity przez Piotra przy Kamiennym Stole.

Święty Mikołaj przybywa, kiedy czar rzucony przez Białą Czarownicę na Narnię zaczyna pryskać. Daje Piotrowi, Zuzannie i Łucji prezenty, które pomagają im pokonać władczynię krainy. Edmund nie dostaje żadnego podarunku, ponieważ w tym czasie jest z Czarownicą. Pani Bóbr otrzymuje lepszą maszynę do szycia, zaś Pan Bóbr zastaje swoją tamę naprawioną.

Olbrzym Grzmotołup został zamieniony w kamień przez złą władczynię i przywrócony do życia przez Aslana. Rozbija on bramę w zamku wiedźmy i zgniata część jej armii.

Dodaj swoją odpowiedź