"Bezsennik - czyli o czym dziewczyny rozmawiają nocą." - streszczenie "Burzy z piorunami".

Bez Sennik - czyli o czym dziewczyny rozmawiają nocą.

Część pierwsza: Burza z piorunami

Autor: Liliana Fabińska.
Wydanie pierwsze, rok i miejsce wydania nieznane.
Wydawnictwo:KAKADU

Głównymi bohaterkami serii „Bez Senników” są cztery nastolatki chodzące do 1-ej klasy gimnazjum: Kasia Żabniak – dla przyjaciół Żaba, Zuzia Zawadzka, Julka Ździebełko i Emma Adams która pojawia się dopiero w 2 części „Kłopotliwe ognisko”. Oprócz nich jest też kilka ważnych lub mniej ważnych postaci, takich jak: Tomek, Krzysiek Więcek, Karolina, Monika, Marcin i kilka innych. W pierwszej części jest mało osób w porównaniu do części drugiej lub trzeciej.


Streszczenie treści książki
Kasia idzie do 1-ej klasy gimnazjum do szkoły o której nic nie wie. Rano jest kłopot z wyszykowaniem się ale Żaba radzi sobie doskonale. Tata z babcią odwożą ją do szkoły. Przy drzwiach wejściowych do gimnazjum czeka na Kasię chłopak z 3 klasy ( jak się potem okazuje nazywa się Tomek) by odprowadzić ją do drzwi jej nowej klasy 1a. Żaba na początku nie zwraca na niego uwagi ale później okazuje się że chłopak wpadł jej w oko. Przy drzwiach.
Kasia spotyka swoją nową wychowawczynię - Martę Mądrą i bierze ją za koleżankę. Mądra przedstawia się swojej nowej klasie i zadaje im referat na temat opisania kraju na literę na którą zaczynają się nazwiska osób robiących razem prace. Los chciał, że Kasia jest w grupie z tylko dwoma koleżankami gdyż pod koniec listy zostały tylko 3 dziewczyny. Zuzia Zawadzka i Julia Ździebełko razem z Kaśką po rozpoczęciu udają się do domu Zuzi poznać się bliżej. I to tu, w domu Zuzi rozgrywa się cała akcja książki. Dziewczynki piszą na kartkach to co o sobie myślą jeszcze się nie znając. Wychodzi na to, że Kasia i Zuzia uważają Julię za poetką i ubogą dziewczynę. Podczas wizyty u Zuzi dzwoni telefon ze szkoły do jej mamy, która jest nauczycielką chemii i fizyki. Właśnie wtedy dziewczyny dowiadują się że nagrodą za napisanie najlepszych referatów jest wyjazd całej klasy za granicę.
Dowiadują się tajemnicy przez przypadek i rozumieją, że nie powinny tego wiedzieć. Więc Kasia, Julka oraz Zuzia zakładają Siostrzane Bractwo Zet, i to tworzy trzy koleżanki przyjaciółkami. Zuzi przypomina się, że miała zrobić zakupy, ale zanosiło się na deszcz. Postanawiają więc, że jak się pośpieszą to zdążą zrobić zakupy przed deszczem. Zuzia pożycza koleżanką kurtki i dziewczyny wybierają się na zakupy.
Po drodze spotykają zrozpaczoną siostrę sąsiadki Zuzi, panią Zofię, której uciekł piesek jej siostry Pikuś. Dziewczynki postanawiają pomóc staruszce w znalezieniu kundelka. Julka zostaje z panią Zofią, a Kasia i Zuzia idą szukać pieska. Gdy na dobre rozpadał się deszcz Żaba traci całą nadzieję na znalezienie Pikusia. Jednak Zuzia w tym momencie znajduje kundelka leżącego pod krzakiem. Wyglądało na to, że zwierze ma złamana łapę. Kasia, której mama jest weterynarzem przypomina sobie co ma zrobić. Dziewczyny biorą ze sklepu karton i delikatnie kładą na niego psa tak by nie przemieścić jego kości. Zanoszą Pikusia do mieszkania pani Marii ( siostry pani Zofii), tam dzwonią do mamy Żaby po instrukcje co mają robić. Kasia mdleje na myśl o krwi lub operacji. Zuzia i Julka biorą sprawę w swoje ręce. Gdy dziewczyna się budzi Pikuś już smacznie śpi w swoim kojcu, a Zuzia i Julka klęczą nad nią czekając aż się obudzi. Dziewczyny opowiadają o wszystkim Kasi. Julii przypomina się, że widziała włamanie do mieszkania. Dziewczyny sprawdzają czy włamanie rzeczywiście miało miejsce. Znajdują poszlaki, które stwierdzają iż włamanie zdarzyło się naprawdę. Pierwszą poszlaką było otwarte okno na klatce schodowej. Na podłodze było sucho a przecież padał deszcz. Słyszą odgłosy dochodzące z góry więc sprawdzają czy to nie są złodzieje. I tak poznają pana Roberta Wilka. Nowego sąsiada Zuzi ,który po prostu sprząta swoje mieszkanie na powrót żony. Gdy dziewczyny schodzą na dół widzą rozbite okno przez cukierniczkę, która leżała na podłodze. Zuzia wyjrzała prze okno i w mieszkaniu naprzeciwko okienka było dwóch złodziei. Dziewczyny biegną na pomoc do pana Wilka. Ten widząc dwóch chłopców przekupujących go dzwoni na policję. Przyjeżdża policja i aresztuje młodocianych przestępców.
Właściciele mieszkania dziękują Kasi, Julii i Zuzi. Dziewczyny wracają do domu Zuzi i zostają u niej na noc. Zbliża się pora snu wiec organizują sobie materace do spania. Ale wraca burza i gasną światła. Koleżanki trzymając się za ręce, szukają po domu latarki. Lecz jej nie znajdują. Szukają więc świeczek ale przypominają sobie, że nigdzie nie ma zapałek. Zapalą je w płomieniu od piecyka. Julka dostała piżamę i ręcznik, poczym poszła się myć jako pierwsza. Kasia i Zuzia zostają w pokoju gdy nagle gasną wszystkie świece. Zuzia uświadamia sobie, ze otworzyło się okno w sypialni rodziców i ulubiony parkiet jej mamy właśnie jest zalewany przez deszcz. Dziewczyny udają się do pokoju. Z trudem zamykają okno i ubraniami wycierają parkiet. Po męczącej walce z oknem Kasia zastanawia się czemu Julka tak długo się kąpie. Okazuje się, ze poetka poślizgnęła się na mokrej podłodze i stłukła sobie łokieć oraz kolano. Zuzia wybija szybę w drzwiach łazienki i razem z Kasia przenoszą Julię na łóżko. Po ciężkim dniu dziewczyny wreszcie idą spać. Rano budzi je mama Zuzi, która z powodu burzy musiała spać u swojej siostry w domu. Zuzia pożycza koleżanką ubrania, które dostała od dziadków w kolorowe zwierzątka. Dziewczyny spóźniają się do szkoły. Ale liczy się tylko to, że są prawdziwymi przyjaciółkami i członkiniami Siostrzanego Bractwa Zet. I tak kończy się pierwsza część serii „ Bez Senników” Burza z piorunami.