Źródłem promieniowania świetlnego (i innego elektromagnetycznego) wszystkich gwiazd typu Słońce są reakcje termojądrowe zachodzące we wnętrzu gwiazdy. Powstające w rdzeniu gwiazdy promieniowanie gamma musi ulec wielokrotnemu przekształceniu w trakcie zderzeń w drodze ku powierzchni gwiazdy. Docierając ku powierzchni gwiazdy promieniowanie ma już także zakresy widzialne. Niezależnie od tego rozgrzana gwiazda (o temperaturze powierzchni wielokrotnie niższej niż we wnętrzu) emituje promieniowanie jak każde rozgrzane ciało
Słońce świeci dlatego, że pod wpływem grawitacji jego cząsteczki (wodoru) zostały ściśnięte tak mocno, iż rozpoczęły się w nim reakcje termojądrowej syntezy wodoru w hel. Reakcji tej towarzyszy naturalnie emisja energii, powodująca między innymi to, że Słońce świeci. (Ale przede wszystkim, powodująca to, że Słońce się nie zapada dalej-jego drgające cząstki zderzając się ze sobą przeciwdziałają sile grawitacji). Zauważyć należy tu, że temperatura w słońcu jest zbyt mała na bezpośrednią reakcję termojądrową-cząstki mają zbyt małe energie by zbliżyć się do siebie na dostateczną odległość. Lecz dzięki efektowi tunelowemu i fluktuacjom w rozkładzie energii, z rzadka następuje takie zbliżenie, a taka rzadkość w skali rozmiarów słońca wystarcza z powodzeniem do jego zapalenia.
