Znaki konturowe (powierzchniowe) - oznaczają przedmiory, których wymiary (długość, szerokość) dają się przedstawić w skali mapy np. lasy, łąki, jeziora. Na mapie są przedstawiane w postaci konturu wypełnionego kolorem lub znakami. Znaki liniowe - oznaczają przedmiory, których długość ale nie szerokość dają się przedstawić w skali mapy np. drogi, strumienie, ogrodzenia. Na mapie są przedstawiane w postaci jednej lub kilku linii, przy czym lokalizację przedmiotu oznacza podłużna oś symetrii znaku. Znaki punktowe - oznaczają przedmiory, których wymiarów nie da się przedstawić w skali mapy np. pojedyncze drzewo, dom, studnia. Ścisłe położenie przedmiotu w naturze oznacza: w znakach o kształcie symetrycznym (koło, trójkąt, kwadrat) - geometryczny środek znaku w znakach z szeroką podstawą - środek podstawy (np. głaz, pomnik) w znakach z kątem prostym przy podstawie - wierzchołek kąrta (np. drzewo, wiatrak, krzyż) w znakach będących połączeniem figur - środek dolnej figury (np. kaplica, zakład z kominem) Znaki objaśniające - nie oznaczają przedmiotów a jedynie uzupełniają ich charakterystykę. Np. znak drzewa na konturze lasu oznacza dominujący gatunek, strzałka przy strumieniu - kierunek prądu. Na mapach topograficznych kolory znaków są odpowiednio przyporządkowane: NIEBIESKI = wody (rzeki, jeziora, ale również bagna i studnie) ZIELONY = lasy BRĄZOWY = ukształtowanie powierzchni (poziomice, skarpy, dołki) CZARNY = działalność ludzka (drogi, budowle, przesieki w lesie) i opisy (rodzaj lasu, wysokość góry)
