Mural –rodzaj malatury oznaczająca w skrócie dzieło dekoracyjnego malarstwa ściennego, najczęściej monumentalne. Wlepka (albo vlepka) – mała, samoprzylepna forma plastyczna, tworzona z myślą o ingerencji w przestrzeń publiczną. Graffiti – nazwa zbiorcza dla różniących się tematem i przeznaczeniem elementów wizualnych, np. obrazów, podpisów lub rysunków, które są umieszczane w przestrzeni publicznej lub prywatnej za pomocą różnych technik. Zazwyczaj tworzone jest anonimowo i bez odpowiednich zezwoleń lub rzadko za zgodą miejscowych władz Performance - to sztuka na ulicy. np. jakieś scenki odgrywane przez aktorów, poprzebierane osby wykonują jakąś czynność. Najważniejsza jest osoba, która sama przez siebie jest sztuką Flash mob - zgromadznie się tłumu w miejscu publicznym w celu wykonania pewnych cznności, które są zaskakujace dla świadków. Osoby te nie znają się, lecz znają tylko czas, miejsce i czynności które mają wykonać. Wydarzenia takie najczesciej są organizowane za pośrednictwem interetu. np. bitwa na poduszki. Happening - zdarzenie arystyczne, organizwoane w miejscu publicznym, z jednym przewodniczącym motywem. Jest bardzo spontaniczne i kierowane przez twórcę-reżysera spektaklu. Dużą rolę odgrywają dźwięki, muzyka, wizualizacje i ingerencja odbiorców. Telewizja- pozytywy- dostep do informacji, rozwoj kulturalny, rozrywka negatywy- oglupia, daje poczucie innosci ukazuje nie prawde Różnica między filmem w ogóle a „teatrem telewizji” tkwi nie tyle w technicznym, ile raczej w stylistycznym aspekcie rejestracji dzieła, w odmiennym sposobie użycia kamery (a przynajmniej w dominacji pewnej stylistyki użycia kamery), odmiennym montażu, a tym samym w różnym sposobie budowania obrazu (przestrzeni), czyli kompozycji poszczególnych kadrów bądź ujęć w specyficzności materiału sygnalnego(scenografii,kostiumu,rekwizytówczyświatła), zwykle różnego w wypadku każdej z tych sztuk. Sztuka teatru telewizji jest w swym zasadniczym nurcie nieiluzyjna i ukazując świat umowny, chce być odbierana od początku nie jako zapis czegoś, co zaistniało w świecie rzeczywistym, lecz jako fil-mowo wymodelowana struktura artystyczna przypominająca utwór sceniczny, który jednakże w przedstawionym kształcie w teatrze nigdy nawet nie mógł powstać. Ten ostatni czynnik nie jest nawet ważny, ponieważ sama substancjalna nieadekwatność świata kreowanego w dziele telewizyjnym do świata rzeczywistego kieruje to dzieło w stronę teatru. Alan Alda, Zach Braff, Woody Allen, Martin Brest, Wes Anderson, Mel Brooks
