1) 1423 r. Łódź uzyskała prawa miejskie z nadania króla Władysława Jagiełły 2) Według legendy w granicach osady łódzkiej żył pustelnik, dawniej rycerz i zawadiaka. Któregoś dnia spotkał w lesie dziewczynę, która została oskarżona przez księcia łęczyckiego o paranie się czarną magią. Jednym z dowodów było ubijanie masła przy słonecznej i deszczowej pogodzie (stąd popularna rymowanka "Gdy deszcz pada, słońce świeci, czarownica masło kleci..."). Zaopiekował się nią i zamieszkali wspólnie w jego jamie. Niestety którejś wiosny później pachołkowie księcia dotarli do jaskini samotników i z łatwością rozpoznali uciekinierkę. Kiedy po żądaniu wydania jej pustelnik odmówił, dobyli broni i go zabili. Krew trysnęła na stojące w kącie jamy zbroję i starą tarczę. Od owej poplamionej krwią tarczy ma się więc wywodzić czerwone tło łódzkiego herbu. 3) XI-XIII wiek – powstanie najstarszych wsi na obszarze obecnego miasta Łodzi, m.in. osady służebnej Łagiewniki, wsi Radogoszcz i wsi parafialnej Mileszki. Wieś Łodzia powstaje przy komorze celnej w miejscu, gdzie handlowy szlak piotrkowsko-łęczycki przecina rzeczkę, później nazwaną Łódką. 1242 – Pierwsza wzmianka źródłowa o wsi Radogoszcz (obecnie część Łodzi). 1332 – Pierwsze zachowane wzmianki o wsi Łodzi; 6 września książę na Łęczycy i Dobrzyniu Władysław (bratanek króla Władysława Łokietka) nadaje immunitet dobrom biskupów kujawskich z siedzibą we Włocławku, a wśród nich Łodzi. Pozwolenie przeniesienia tych wsi na prawo niemieckie lub polskie. 1387 – Przeniesienie wsi Łodzi i Widzewa przez biskupa włocławskiego Jana Kropidło na prawo niemieckie (średzkie) i ustanowienie sołectwa; sołtysem zostaje Jan Piotrowic 1414 – Wydanie (15 maja) przez kapitułę włocławską (właściciela Łodzi) przywileju lokacyjnego, uznającego mieszkańców wsi za mieszczan (postanowienie miało moc obowiązującą w zakresie spraw gospodarczych i prawno-społecznych, określających uposażenie, uprawnienia, powinności i posługi mieszkańców); jednocześnie zwrócenie się przez kapitułę do króla z prośbą o przywilej monarszy i uznanie Łodzi za miasto pod względem prawno-ustrojowym 1423 – Nadanie Łodzi (29 lipca) praw miejskich przez króla Władysława Jagiełło w Przedborzu nad Pilicą, a tym samym przywilejów handlowych (prawo odbywania targów we środy i dwóch jarmarków rocznie) 1496 – Potwierdzenie przez króla Jana Olbrachta przywilejów królewskich dla Łodzi na odbywanie jarmarków i targów 1534 – Pierwszy spis ludności wykazuje ponad 70 rodzin mieszczańskich, ok. 30 domów, 6 karczem oraz 6 rzemieślników 1535 – Najstarsza znana pieczęć miejska na dokumencie 1585 – Zawarcie przez władze miejskie umowy z Maciejem Doczekałowiczem w sprawie budowy drewnianego ratusza 1676 – Powstanie drewnianej kapliczki pw. św. Antoniego w Łagiewnikach – obecnie najstarszy zachowany budynek Łodzi 1768 – Oddanie – na Górkach Plebańskich (dziś Plac Kościelny) – drewnianego kościoła parafialnego pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, wzniesionego w latach 1765-1768 z fundacji biskupa Antoniego Ostrowskiego (przeniesiony w 1891 r. na ul. Ogrodową – istniejący do dziś pw. św. Józefa) 1793 Łódź liczy 250 mieszkańców Po drugim rozbiorze Polski przyłączenie Łodzi do Prus 1798 – Sekularyzacja dóbr biskupstwa włocławskiego przez władze pruskie, a tym samym przejęcie majętności kościelnych (w tym Łodzi) przez państwo 1806 – Utworzenie (w czerwcu) łódzkiej gminy żydowskiej; wcześniej łódzcy żydzi należeli do gminy lutomierskiej; wystarczyło zalewie sto lat, by z 50 osób społeczność łódzkich żydów urosła do drugiej w Europie i liczyła blisko ćwierć miliona ludzi 1807 – Przyłączenie Łodzi do Księstwa Warszawskiego utworzonego z ziem drugiego, trzeciego i części pierwszego zaboru pruskiego 1808 – Powstanie na Starym Mieście pierwszej rządowej szkoły elementarnej (drugą założono w 1829 r. w osadzie fabrycznej Łódka) 1815 – Przyłączenie Łodzi do Królestwa Polskiego w zaborze rosyjskim 1820 Łódź liczy 767 mieszkańców Wskutek wydanych dekretów rządowych przez Sejm Królestwa Polskiego (z inicjatywy Stanisława Staszica, reprezentującego rząd Królestwa Polskiego i Rajmunda Rembielińskiego, przedstawiciela władz województwa mazowieckiego) – zaliczenie Łodzi w poczet miast fabrycznych, jako ośrodek przemysłu odzieżowego Natomiast widniejąca na herbie łódź ma pochodzi jakoby od chłopa Janusza. Jego imię widnieje już w XIV-wiecznych dokumentach jako sołtys wsi Łodzia (łac. Lodza). Według legendy ów chłop wybrał się w podróż przez bagna puszczy łódzkiej w czółnie. W okolicach dzisiejszej ulicy Zgierskiej postanowił się zatrzymać, zamieszkał zaś w odwróconej łodzi, która nie nadawała się już do dalszego użytku. Tak oto od pierwszego domostwa powstała nazwa wsi,później założonej w tym miejscu. 4) Stare Miasto w Łodzi pokrywa się swym położeniem z centrum średniowiecznej osady miejskiej - miasteczka Łódź. 5) 18 6)
