W okresie XX-lecia międzywojennego Polska znajdowała się w bardzo ciężkiej sytuacji gospodarczej, gdyż był to czas odżywania kraju, który po tylu latach był rozdzielony pomiędzy trzech zaborców. Poniższa mapa przedstawia granice Polski z tego okresu. Próbowano wtedy nie tylko odrodzić gospodarkę, ale także całe państwo. W czasie tym bardzo duży nacisk kładziono na rozwój przemysłu, handlu, jak i rolnictwa. W dalszej części tego referatu chciałbym się bardziej przypatrzeć losom kraju, które wpłynęły na całą gospodarkę. Pragnę także rozpatrzyć takie sprawy jak: skutki jakie przynosiły strajki robotników i jak na nie reagowali przełożeni oraz ludzie rządzący państwem, próby poprawienia bytu rolników, rozwój całego przemysłu oraz wiele innych zagadnień z dziedziny gospodarki Polski w XX-leciu międzywojennym. W Polsce pracuje 59,3 proc. osób w wieku produkcyjnym. To jeden z najniższych wskaźników wśród krajów UE - wynika z z najnowszego raportu Eurostatu. Przodujemy natomiast pod względem ilości zatrudnionych na umowę na czas określony - aż 26 proc. Polaków ma taką formę zatrudnienia. Tylko co trzecia osoba w Polsce w wieku 55-64 lat pracuje. Zajmujemy pod tym względem drugie miejsce od końca za Maltą, gdzie pracuje tylko 28,1 proc. osób. Odsetek zatrudnionych kobiet wynosi w naszym kraju 52,8 proc i jest wyższy tylko od Malty, Włoch i Grecji.
Dawniej przed reformą rolną 1944 w Polsce ztrudninie przeważało w rolnictwie, było ponad 50%. Z biegiem lat, kiedy postępował industrializm Polska struktura zatrudnienia sie zmieniała, zatrudnienie było najwieksze w przemyśle w latach 80 i 90 ubiegłwgo wieku. W raz z rozwojem sektor usług zaczął odnotowywać wzrost zatrudnienia. Obecnie ponad 60% ludzie ma zatrudnienie w usługach.
