W "Opium w rosole" najbardziej cenię sobie Kreskę. Ta skromna, cicha, jednak bardzo miła i zabawna dziewczyna zafascynowała mnie swoim charakterem. Jej życie, mimo tego, że jeszcze bardzo którkie, nie było wymarzonym scenariuszem, jednak ona dalej potrafiła wykrzesać z siebie promienny, ciepły uśmiech. Czytając, bardzo przeżywałam wszystkie jej wzloty i upadki, co znaczy, że darzę ją ogromną sympatią. Jednak przeciwieństwem Kreski, była Matylda. Ta postać, bardzo irytowała mnie swoim zachowaniem, swoimi "gierkami" i tym, jak traktowała Maćka, który zakochany w niej po uszy, poszedłby za nią w ogień. Byłam bardzo zdenerwowana, kiedy odkryłam drugie oblicze Matyldy, gdy wraz ze swoją przyjaciółką, nieświadoma, że Maciek stoi tuż obok niej, naśmiewała się z niego. Nie byłam także zachwycona, w jaki sposób Matylda traktowała małą Gieniusię. Nigdy nie będę w stanie przekonać się do Matyldy i zawsze będę uwielbiać Kreskę.
