To pierwsza powojenna polska wyprawa w Himalaje Zachodnie. Dwa lata wcześniej Polacy odnoszą sukces, zdobywając 22. szczyt świata - Kunyang Chhish (7852 m, pasmo Karakorum uważane przez niektórych za część Himalajów). W przeddzień wyjazdu uczestników wyprawy uroczyście żegna w ratuszu prezydent miasta Stanisław Bora. Przekazuje proporzec Lublina i poprosi, by wetknąć go na szczycie zdobytej góry. 1 sierpnia 1975 Leszek Cichy, Janusz Onyszkiewicz, Krzysztof Zdzitowiecki stanęli na szczycie Gaszerbrum II. Było to pierwsze wejście Polaków na jeden z czternastu głównych ośmiotysięczników. 11 sierpnia 1975 Wanda Rutkiewicz, Alison Chadwick-Onyszkiewicz, Janusz Onyszkiewicz i Krzysztof Zdzitowiecki zdobyli Gaszerbrum III, który był wówczas najwyższym niezdobytym jeszcze szczytem na Ziemi.
Najprawdopodobniej pierwszym Polakiem w Himalajach był Bronisław Grąbczewski, który w roku 1888 dotarł pod północną ścianę K2. Pod koniec lat 20 do wyprawy na Everest w swoim artykule namawiał polskich wspinaczy Jerzy Golcz. Historia polskiego himalaizmu zaczyna się w drugiej połowie lat 30 XX wieku. W 1936 powołano w Polsce Komitet Himalajski Klubu Wysokogórskiego, natomiast pierwsza wyprawa w Himalaje odbyła się w 1939 roku. Polacy zdobyli wówczas dziewiczy wschodni wierzchołek Nanda Devi. Tylko tyle udało mi sie zdobyć :) Wyprawa "zdobywców" pod kierownictwem Krzysztofa Wielickiego na szczyt Lobuche Himalajach w 2005 r. (opis do obrazka ;))