referat.ewolucja gwiazd 8 razy wiekszych od masy słońca

Przyglądając się niebu w pogodną, bezksiężycową noc trudno nie ulec fascynacji jego pełną spokoju niezmiennością. Gwiazdy wciąż układają się w te same wzory i świecą z tą samą jasnością. Arystoteles uważał niezmienność nieba za prawo natury. Na Ziemi –mniemał –wszystkie rzeczy zmieniają się i obumierają, najpierw się tworzą, a potem giną, na niebie natomiast wszystko jest niezmienne, doskonałe i wieczne. Każdy z nas widzi, że wszystko na Ziemi rodzi się, rośnie, zamiera, niszczeje i ginie, natomiast Słońce i wszystkie inne ciała niebieskie zdają się trwać wiecznie, bez jakichkolwiek zmian. Z czasem dostrzeżono, iż na niebie zachodzą zmiany, wszechświat zaś jak wszystko ulega zmianom. Owe zmiany na niebie nie ograniczają się do pogody. Patrząc na spokojne, nocne niebo, możemy czasem dostrzec poruszający się po sklepieniu świetlny punkt, który blednie, aż wreszcie znika. Tenże punkt, który nazywamy „spadającą gwiazdą w istocie nią nie jest, gdyż żadna gwiazda nie zniknie w ten sposób ze sklepienia niebieskiego. Rodzi się pytanie, w jaki sposób rozpoczynają i kończą swoje życie gwiazdy? Na to pytanie spróbuję dziś znaleźć odpowiedź ... Ewolucja gwiazdy składa się z kilku etapów, podczas trwania każdej fazy zmienia się jej wielkość i temperatura. Długość życia i przebieg ewolucji gwiazdy zależy głównie od jej masy: im większa masa, tym szybciej gwiazda zużywa zawarte w niej gazy. Im masywniejsza jest gwiazda, tym więcej zawiera wodoru, lecz wymaga też odpowiednio więcej ciepła, by pomimo silniejszych oddziaływań grawitacyjnych zachować swoje rozmiary. Ta wymagana ilość ciepła wzrasta szybciej niż masa gwiazdy. Oznacza to, że większe zapasy paliwa gwiazdy masywnej zużywane są szybciej niż niewielkie zapasy małej gwiazdy. A zatem, im większa masa, tym krótszy jest czas życia gwiazdy (okres, kiedy jest normalną gwiazda –reaktorem, w którym zachodzi reakcja syntezy termojądrowej).