Efekt fotoelektryczny (zjawisko fotoelektryczne, fotoefekt) – zjawisko fizyczne polegające na emisji elektronów z powierzchni przedmiotu, zwane również precyzyjniej zjawiskiem fotoelektrycznym zewnętrznym – dla odróżnienia od wewnętrznego. Gdy na powierzchnię metalu pada światło, to w pewnych warunkach z metalu mogą być wybijane elektrony. Elektrony te nazywamy fotoelektronami. Oddziaływanie światła z materią to oddziaływanie pojedynczych fotonów (cząstek) z elektronami metalu. Do uwolnienia elektronu („wyrwania”) z powierzchni metalu potrzebna jest energia W, nazywana pracą wyjścia. Dostarczyć jej moŜe tylko foton o częstotliwości ν 0 = W/h (bo E = h ν ) lub większej. Fotony o mniejszej częstotliwości nie spowodują emisji elektronów. A więc W = h ν 0. Praca wyjścia zaleŜy od rodzaju metalu. . E=h*f λ=c/f f=c/λ c-predkość swiatła w próżni c=3*10⁸ m/s h=6.6*10⁻³⁴J*s E=h*c/λ a)λ=700 nm=700*10⁻⁹ m E=(6.6*10⁻³⁴J*s * 3*10⁸ m/s) / 700*10⁻⁹ m E=1,98*10⁻²⁵ J*m/ 700*10⁻⁹ m E=2,83*10⁻³⁷J b)λ=560 nm=560*10⁻⁹ m E=(6.6*10⁻³⁴J*s * 3*10⁸ m/s) / 560*10⁻⁹ m E=1,98*10⁻²⁵ J*m/ 560*10⁻⁹ m E=3,54*10⁻³⁷J c)λ=400 nm=400*10⁻⁹ m E=(6.6*10⁻³⁴J*s * 3*10⁸ m/s) / 400*10⁻⁹ m E=1,98*10⁻²⁵ J*m/ 400*10⁻⁹ m E=4,95*10⁻³⁷J
