Konopnicka Maria, z Wasiłowskich (1842-1910), polska poetka, prozaik, krytyk, publicystka. Uczyła się krótko na pensji sióstr sakramentek w Warszawie, przez całe życie dokształcała się we własnym zakresie. Wychowywała 6 dzieci, utrzymując się z dochodów niewielkiego dzierżawionego folwarku. W latach 1877-1890 mieszkała w Warszawie. od 1884 do 1886 redagowała pismo dla kobiet Świt. Od 1890 przebywała w kilku krajach Europy Zachodniej, współpracując z prasą krajową, zrzeszeniami polskimi na obczyźnie, Macierzą Szkolną, komitetami pomocy dla wywłaszczonej ludności Górnego Śląska i Wielkopolski, a także współorganizowała międzynarodowy protest przeciwko prześladowaniu dzieci polskich we Wrześni (1901-1902). 1903 otrzymała w darze zakupiony ze składek społeczeństwa dworek w Żarnowcu. 1905-1907 przebywała w Warszawie, organizowała pomoc dla uwięzionych przez władze carskie i ich rodzin.
Notka biogrficzna: Maria Konopnicka ur. 23 maj 1842r w Suwałkach zm. 8 października we Lwowie. We wrześniu 1849r. rodzina wprowadziła się do Kalisza gdzie Konopnicka spędziła dzieciństwo. W latach 1855 – 1856 uczyła się na pensji sakramentek w Warszawie. Wyszła za mąż za Jarosława Konopnickiego we wrześniu 1862r.. Po ślubie wyjechała z Kalisza , zamieszkując w Bronowie, a potem w Gusinie. Wychowała 6 dzieci utrzymując się z dochodów niewielkiego dzierżawionego folwarku. Była poetką, pisała też prozą uprawiała publicystyke (chyba dobrze napisałam) tłumaczyła literaturę obcą. Wydała cztery tomy Poezji. Do najbardziej znanych wierszy Konopnickiej to Jaś nie doczekał. We Lwowie, gdzie na cmentarzu Łyczakowskim jest pochowana Konopnicka, szkoła polska nosi jej imię. jak chcesz więcej pisz