Opisz(nie z wikipedii): -Władysława Łokietka -Bolesława Chrobrego -Bolesława Krzywoustego -Mieszka I -Mieszka II

Władysław Łokietek urodził się w czasie największego rozdrobnienia Polski. Był trzecim synem Kazimierza, księcia Kujaw, Łęczycy i Sieradza, oraz jego trzeciej żony, Eufrozyny, córki księcia opolsko-raciborskiego. Kazimierz był jeszcze władcą dużego księstwa, musiał je jednak podzielić pomiędzy synów. Władysławowi przypadła malutka dzielnica brzesko-kujawska. Zarówno dzielnicowa polska rzeczywistość, jak i rządy na południowych Kujawach nie tworzyły warunków do zgłębiania tajemnic wielkiej polityki. Choć nie miał Łokietek odpowiedniego przygotowania, osiągnął dzięki swym zdolnościom i ambicji wielkie sukcesy. Szansę otworzyły się przed nim w 1288 r., gdy odziedziczył Sieradz po bracie Leszku Czarnym. Być może już wtedy myślał o Krakowie. Tymczasem jednak rycerstwo małopolskie wybrało na swego władcę Bolesława mazowieckiego. Bolesław urodził się już w kraju chrześcijańskim. Gdy miał sześć lub siedem lat, jego ojciec, Mieszko, został zmuszony oddać go jako zakładnika na dwór cesarski. Nie wiemy, jak długo tam przebywał. Być może wtedy właśnie zawarł wiele przyjaźni z przedstawicielami niemieckiej arystokracji. Może też wtedy nauczył się niemieckiego. Wydaje się, że wraz z dojściem do pełnoletności i zawarciem małżeństwa uzyskał Bolesław własną dzielnicę, najprawdopodobniej była nią ziemia Wiślan ze stolicą w Krakowie. Panowanie swoje rozpoczął od wypędzenia z kraju braci: Mieszka, Świętopełka i Lamberta, oraz ich matki Ody. Nie dopuścił więc do podziału Polski. Początkowo kontynuował politykę Mieszka I polegająca na ścisłej współpracy z Cesarstwem. Wyrażała się ona we wspólnych walkach na Połabiu i zapewne przyniosła Bolesławowi korzyści w postaci nabytków terytorialnych przy ujściu Odry. Plany Bolesława były bardziej ambitne. Chcąc dorównać innym władcom chrześcijańskim, zaczął organizować wyprawy misyjne. W tym czasie przybył do Polski wygnany z Czech biskup praski Wojciech. Wobec wrogości, z jaką się spotykał w kraju ojczystym, wobec wymordowania całej niemal jego rodziny, nie mógł wrócić na swoją katedrę i zdecydował się nawracać pogan. Pragnienie Wojciecha zbiegło się z planarni Bolesława Chrobry W 997 r. została zorganizowana wyprawa misyjna do Prus. Zakończyła się ona męczeńską śmiercią Wojciecha. Bolesław Krzywousty (niewiadomo do końca skąd ten przydomek - prawdopodobnie doznał jakiegoś urazu twarzy, ale co to było dokładnie - nie mam pojęcia) urodził się 20 sierpnia 1086 roku. Był synem Władysława I Hermana, księcia Polski, oraz Judyty, córki Wratysława, władcy Czech. Miał starszego brata Zbigniewa, z którym toczył wojny o tron. Był dwukrotnie żonaty, posiadał dwanaścioro dzieci. Pierwsza żona, Zbysława, córka Świętopełka II, wielkiego księcia kijowskiego, urodziła mu zaledwie jednego syna - Władysława Wygnańca. Druga żona, Salomea, córka Henryka, hrabiego Bergu, wydała na świat resztę potomstwa: pięć córek i sześciu synów (m.in. Bolesława Iv Kędzierzawego, Mieszka III Starego, Henryka Sandomierskiego i Kazimierza Sprawiedliwego). Zmarł w 1138 roku. Mieszko I   (ok. 935 - 992) Mieszko I Rok urodzenia ok. 935, zmarł 25 V 992 r., syn Siemomysła, od ok. 965 r. ożeniony z czeską księżniczką, z którą miał syna Bolesława, późniejszego króla polski, a po jej śmierci (977) żonaty od ok. 979 z córką margrabiego Dytryka z Marchii Północnej - byłą mniszką, Odą; od ok. 960 r. książę polski. Pierwsze wzmianki źródłowe na temat Mieszka pochodzą z okresu 963-4, kiedy to toczył walki z  Wieletami i sprzymierzonym z nimi zbuntowanym grafem saskim Wichmanem. Po niepowodzeniach w tej rywalizacji związał się on bliżej z Czechami, co zaowocowało poślubieniem w 965 r. czeskiej księżniczki Dobrawy. Stało się to z kolei wstępem do nawiązania stosunków ze Stolicą Apostolską, co doprowadziło w 966 r. do przyjęcia chrztu. Już jako sojusznik cesarza Ottona I i Czech kontynuował z powodzeniem w przyszłym roku walkę z Wieletami i Wichmanem i zajął część Pomorza. W 972 r. odparł w bitwie pod Cedynią natarcie margrabiego Hodona. Rok później po śmierci cesarza Ottona I wystąpił po stronie bawarskiego księcia Henryka Kłótnika przeciw Ottonowi II, a po śmierci jego z kolei w 983 r. raz jeszcze opowiedział się po stronie tego księcia, by potem uznać się na trwałe za sojusznika Ottona III. W 981 r. utracił Mieszko Grody Czerwieńskie na rzecz księcia kijowskiego Włodzimierza Wielkiego Mieszko II Urodzony w 990 r., zmarł 10 lub 11 V 1034 r.; syn Bolesława Chrobrego i jego trzeciej żony Emnildy, przeznaczony przez swego ojca na następcę, mimo że nie był pierworodny. Ożeniony przez ojca z córką palatyna reńskiego, Erenrieda (Ezzona), siostrzenicą cesarza Ottona III i wnuczką Ottona II - Rychezą. W 1014 r. Chrobry wysłał Mieszka do Pragi w poselstwie z  propozycją antycesarskiego przymierza, gdzie go uwięziono, a później odesłano do Niemiec. Mieszko powrócił do Polski w tym samym roku, po przekupieniu dostojników cesarskich przez ojca. Podczas III wojny z Niemcami (1015-1018) Mieszko dowodził grupą wojsk broniących przejścia przez Odrę koło Krosna i pustoszących Morawy. W 1025 r., w kilka miesięcy po śmierci Bolesława Chrobrego koronował się. Na początku swoich rządów nawiązał kontakt z opozycją antycesarską w Niemczech, ale nie zaangażował się zbrojnie po stronie przeciwników Konrada II. W latach 1028-1031 Mieszko podejmował jednak wyprawy na Niemcy. W połowie września 1031 r. Konrad II wyruszył przeciwko Mieszkowi, a ten w obawie przed atakiem Jarosława Mądrego ze wschodu oddał Niemcom Milsko i Łużyce. Miesiąc później do Polski wtargnął pierworodny Bolesława Chrobrego, Bezprym, a Jarosław uderzył na Grody Czerwieńskie. Mieszko uciekł do Czech, a  władzę objął Bezprym, który odesłał koronę cesarzowi. Po śmierci Bezpryma w 1032 r.