Rozwój rzeźby Gór Stołowych rozpoczął się w chwili wycofania się morza górnokredowego. Po wycofaniu się morza nastąpił długotrwały okres spokoju tektonicznego, wskutek czego powstała rozległa powierzchnia zrównania (której fragmenty zachowały się w wierzchowinie Gór Stołowych – na wysokości 850-920 m n.p.m. – Szczeliniec Wielki ,Szczeliniec Mały i Narożnik). Pod koniec środkowego oligocenu góry zaczęły się wypiętrzać, powierzchnia zrównania została rozczłonkowana i wyniesiona na różne wysokości. W czasie trwania górnego oligocenu i dolnego miocenu ukształtowała się kolejna powierzchnia zrównania (obecnie na wysokości 500-800 m n.p.m.), po czym w środkowym miocenie nastąpiło kolejne wypiętrzenie, i do środkowego pliocenu wytworzył się trzeci, najniższy poziom zrównań (obecnie na wysokości 400-500 m). Pod koniec środkowego w i górnym pliocenie nastąpiły kolejne ruchy górotwórcze, które ponownie wyniosły obszar Gór Stołowych. W zmiennym klimacie ławice górnego piaskowca ciosowego ulegały intensywnym procesom wietrzenia, powstały bezodpływowe niecki typu bolsonów , przez co powstały formy charakterystyczne dla współczesnych rejonów subtropikalnych i sawannowych – stąd określenie Sawanna Łężycka. W plejstocenie, wskutek ochłodzenia klimatu powstały rumowiska skalne i torfowiska wysokie.
Opisz procesy powstawania współczesnej rzeźby gór stołowych.
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź