Napisz mit na temat "Jak powstała szkoła" lub deszczu. Muszą być wszystkie bogi starożytne.

Przez wiele setek lat ludzie obywali się bez tej wiedzy, ale przez to ich życie było bardzo prymitywne i jedynym jego celem było przeżycie kolejnego dnia. Bogom wcale nie przeszkadzał taki stan rzeczy, bowiem mniej inteligentni ludzie byli bardziej uzależnieni od ich woli. Wystarczy przypomnieć historie Prometeusza, który nauczył stworzonego przez siebie człowieka wielu pożytecznych rzemiosł, nauczył go także korzystać z ognia, który mu ofiarował. Bogowie, którzy nie mogli ścierpieć faktu, że człowiek wzrasta w siłę wysłali na ziemię Pandorę z beczką pełna nieszczęść. Kiedy Prometeusz zbuntował się przeciw niesprawiedliwości bogów, został przez nich surowo ukarany, przykuli go do ścian Kaukazu, aby codziennie przylatywał do niego ptak i wyżerał mu wciąż odrastająca wątrobę. Tak więc bogowie z zadowoleniem przyglądali się ludziom, którzy nie myśleli nawet o tym, że istnieje wiele sposobów, które mogłyby uczynić ich życie łatwiejszym, ciekawszym i pełniejszym. Jednak to miało się wkrótce zmienić. Zeus, najpotężniejszy z wszystkich bogów, pewnego dnia poczuł okropny ból głowy, bardzo cierpiał z tego powodu. W końcu z jego głowy wyskoczyła Atena, która od tej pory stała się oczkiem w głowie swego ojca Zeusa. Uznano ją boginią mądrości, bowiem była najbardziej inteligentna z wszystkich bogiń. Atena nie mogła dłużej patrzeć się na ludzi, którzy żyją w tak wielkiej niewiedzy, dlatego poprosiła swego ojca, aby pozwolił jej zejść na ziemię i podzielić się z ludźmi swoja wiedzą. Zeus nie potrafił nigdy odmawiać swojej ukochanej córce, dlatego zgodził się na jej pomysł. Atena pełna zapału zeszła na ziemię pod postacią zwykłej kobiety, usiadła na jednym z ateńskich placów i zaczęła nakłaniać ludzi, aby przysłali nazajutrz w to miejsce swoje dzieci, które ona zacznie uczyć. Jednak ludzie nie zamierzali jej słuchać, uznali ją za osobę niespełna rozumu, zaczęli ją wyśmiewać i zapowiedzieli, że na pewno nie przyślą do niej swoich dzieci. Wtedy zdenerwowana Atena ukazała się im w swym całym boskim majestacie i powiedziała, że jeśli chcą się uchronić od gniewu jej i Zeusa, muszą przysłać swoje dzieci nazajutrz w to miejsce, w którym się teraz znajdują. Atena rozkazała im także zbudować budynek, w którym mogłyby się odbywać lekcje, taki, w którym dzieci w dobrych warunkach przyswajałyby wiedzę. Ludzie wiedzieli, że z bogami nie ma żartów, dlatego mimo swym przekonaniom o bezsensowności podejmowania wysiłków powiększania swej wiedzy, wysłali rankiem swoje pociechy w oznaczone przez Atenę miejsce. Atena nie przyszła sama towarzyszyli jej Hermes i Apollo, którzy mieli jej pomóc w nauczaniu dzieci. Atena zajęła się nauczaniem przedmiotów ścisłych, Hermes, jako największy spośród bogów obieżyświat, nauczał geografii, natomiast Apollo zajął się przedmiotami artystycznymi. Początkowo dzieci nie chciały się uczyć, jednak po jakimś czasie nauka zaczęła im sprawiać coraz to większą przyjemność. Po kilku latach Atena wybrała kilka najzdolniejszych uczniów i powiedziała, że od tej pory oni mogą nauczać innych. Młodzież ta rozeszła się po wszystkich krańcach starożytnej Grecji, zakładając tam szkoły, w których uczyły się nowe roczniki dzieci. Po kilkudziesięciu latach w całej Grecji funkcjonowało wiele szkół, które kształciły światłych obywateli swego państwa. Wkrótce Grecy zaczęli w całym starożytnym świecie słynąć ze swej mądrości, dlatego posłowie z innych krajów przybywali z prośbami, aby wysłać greckich nauczycieli także do ich krajów.