Wielkość i czas budowy średniowiecznych kościołów mówią wiele o przemianach społecznych, jakie zachodziły w tamtej epoce. Ogromne budowle, które wznoszono nieraz przez kilkadziesiąt lat, wymagały odpowiednio zasobnych fundatorów, a rozmach budowanych w miastach kościołów dobitnie świadczy o rosnącej roli bogacącego się mieszczaństwa.Wielkość budynku miała zarazem wskazywać na relację wiernych z Bogiem. Z jednej strony strzelista, zdająca się sięgać nieba budowla (wieże często przekraczały wysokość 100 metrów) miała zbliżyć wiernych do boskiego majestatu, a z drugiej pokazać małość człowieka wobec potęgi Stwórcy.Charakterystyczne dla średniowiecznych świątyń są również witraże. Gotyk, przenosząc ciężar budowli na filary, sprawił, że ściany stały się w gruncie rzeczy niepotrzebne, czego dobitnym przykładem może być choćby górna kondygnacja kaplicy Sainte-Chapelle. Pomiędzy filarami można było umieścić wielkie, zakończone ostrym łukiem okna, a w nich witraże.O ile na wiernych oglądających budynek z zewnątrz oddziaływały przede wszystkim jego wielkość i bogata ornamentyka, to po wejściu do środka zaczynała działać kolejna forma wyrazu – światło.W połączeniu ze wspomnianymi wcześniej wysokimi sklepieniami i witrażami rozświetlone, pełne różnorodnych barw wnętrze miało nawiązywać do boskiej światłości. Dodatkowym środkiem wyrazu był w tym przypadku regularny rytm, wyznaczony przez porządkujące przestrzeń rzędy filarów, umieszczonych w regularnych odstępach.Wrażenia robionego przez gotyckie świątynie nie odda żaden opis czy nawet film. Dopiero oglądając je osobiście, możemy w pełni docenić kunszt średniowiecznych budowniczych. Czy prymitywna społeczność stereotypowych „wieków ciemnych” byłaby w stanie stworzyć tak wyrafinowane cuda architektury? Odpowiedzi na to pytanie najlepiej poszukać, podziwiając którąś z gotyckich katedr.
Na wybranym przykładzie opisz jedną z gotyckich katedr. Wskaż wieżę, witraż, łuk ostry i hełm.
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź