2. Co to jest temat obrazu ? 1. styl,kierunek w malarstwie-Wiek XX został uznawany jest przez historyków sztuki za wiek antytradycyjny. W tych stu lat to co w sztuce ustalone zostało odrzucone i obalone. Artyści nie stworzyli żadnego stylucharakterystycznego choćby dla jednego pokolenia. Artyści byli zmienni, odkrywali, eksperymentowali wystawiając na ciężka próbę wyobraźnie swoją i odbiorców. Zmiany w sposobach oddawania świata nie są dowodem powierzchowności wizji lecz świadczą o trudzie poszukiwania własnego stylu w coraz szybciej zmieniającym się otoczeniu. Artysta dwudziestowieczny, w przeciwieństwie do twórców cenionych w innych epokach, za zadanie miał zwracać uwagę na brzydotę, nędze, dramaty ludzkiej egzystencji, manifestować sprzeciw niegodziwości i naświetlać zbrodnie przeciw ludzkości, którymi naznaczone zostało to stulecie. W XX wieku powstały następujące kierunki w malarstwie: Nabizm (1894 – 1901) Secesja (1895 – 1914) Fowizm (1905 – 1909) Kubizm (1906 – 1914) Ekspresjonizm (1905 – 1930) Postimpresjonizm ( 1905 – 1930) Dadaizm (1916 – 1922) Surrealizm (1923 – 1939) Socrealizm (1945 – 1953) Abstrakcjonizm (1945 – 1955) Konstruktywizm (1930 – 1955) Taszyzm (1955 - 1960) Pop-Art (1960 – 1965) Op-Art (1965 – 1970) 2. Co to jest temat obrazu?-Jakaś rzecz, ktorą glownie przedstawia obraz, np. jak na obrazie jest dzrewo a za nim w tle jezioro z lodka to tematem jest drzewo 3. Kompozycja obrazu-– w sztukach plastycznych układ elementów zestawionych ze sobą w taki sposób, aby tworzyły one harmonijną całość. Kompozycją określa się również samo dzieło, zawierające połączone ze sobą składniki.Celem kompozycji jest osiągnięcie zamierzonego efektu plastycznego poprzez umiejętne dobranie kolorów, kształtów, proporcji, faktur i położenia przedstawianych elementów, czasem na drodze porządkowania podobnych do siebie składników, a kiedy indziej poprzez zestawianie ich na zasadzie kontrastu. W kompozycji wykorzystuje się też często pewne konstrukcje znane z geometrii takie jak symetria czy złoty podział. Odpowiednie operowanie tymi narzędziami daje efekt w postaci różnych nastrojów, uczuć, przeżyć jakich może doświadczyć odbiorca - można uzyskać na przykład zarówno odczucie statyczności, porządku, równowagi, harmonii, jak i dynamiki, chaosu czy nierównowagi.W historii sztuki występowały epoki, które określały bardzo ściśle zasady poprawnej kompozycji. Przykładem mogą być porządki architektury klasycznej. Dzisiejsza sztuka kompozycji, przyjęła pewne ogólne założenia z wcześniejszych epok, ale pozostawia artystom więcej swobody i nie narzuca gotowych rozwiązań
