Ostatnio w szkole na lekcji polskiego dobieraliśmy się parami po dwie osoby, czego celem była rozmowa pomiędzy sobą na temat mojej szkoły marzeń. Dobrałem się z moim kolegą z ławki, Frankiem. Wszyscy rozpoczeli dyskusję o wymarzonej szkole, do której chodzili by z radością i czuliby się w niej bardzo dobrze. Zapytałem więc Franka: -Jaka jest twoja wizja najlepszej szkoły, do ktorej byś z chęcią chodził i dobrze się w niej czuł? -Moja wymarzona szkoła to taka, w której w klasach byłyby wygodne fotele, klasy ładnie urządzone, duże boisko na dworze gdzie można by pograć w siatkówkę, koszykówkę czy piłkę nożną z podświetlaną podłogą. -A jak wg. ciebie powinny wyglądać korytarze? -Na korytarzu powinna być sofa, na każdym piętrze telewizor, który by grał na jakimś kanale, dzięki czemu można by było w trakcie przerwy trochę się zrelaksować. -Co jeszcze Ci się marzy? -Lekcje powinny by trwać 15 minut, przerwy 10 minut, dzięki temu z chęcią byśmy chodzili do szkoły. A Tobie co się marzy? -Zgadzam się z Tobą co do skrócenia godzin lekcyjnych, bo z większą chęcią by się chodziło na lekcje. Choć mniej byśmy się nauczyli. Dla mnie w szkole powinno być więcej atrakcji. Nauczyciele nie powinni by wstawiać wcale jedynek, najgorszą oceną powinna być dwójka, która daje gwarancję przejścia do następnej klasy. -Czy coś jeszzce byś dodał? -Wszyscy powinniśmy być zgraną grupą, wzajemnie sobie pomagać. W szkole powinno być jeszcze stanowisko gdzie można by było pograć w ping - pong-a, na przerwach powinna grać muzyka, która zawsze poprawia nastrój. Tyle mam w tym temacie do powiedzenia. Zadzwonił już dzwonek na przerwę. Uczniowie przegadali całe 45 minut, i zadowoleni wyszli z klasy. Wszystkim bardzo spodobał się temat szkoły marzeń i z zaciekawieniem rozmawiali ze sobą.
