Henryk VIII

Henryk VIII Tudor (urodzony 28 czerwca 1491 w Greenwich – zmarł 28 stycznia 1547 w Londynie), – król Anglii od 22 kwietnia 1509 do końca życia, lord Irlandii w latach 1494-1542, następnie król Irlandii 1542-1547. Drugi monarcha z dynastii Tudorów. Syn Henryka VII i kontynuator jego polityki zmierzającej do absolutyzmu; oparł się na średniej szlachcie; prowadził wojny z Francją, popierał państwa niemieckie w ich konflikcie z cesarstwem; wobec nie udzielania mu przez papieża rozwodu z Katarzyną Aragońską doprowadził do zerwania przez Anglię kościelnej jedności z Rzymem i 1534 ogłoszenia siebie przez parlament głową kościoła anglikańskiego (tzw. akt supremacji); przeprowadził likwidację klasztorów konfiskując ich dobra; zbudował flotę morską, popierał rozwój nauki i sztuki; jego życie, a zwłaszcza 6 małżeństw stało się częstym tematem literackim i filmowym. Słynny jako monarcha o najbardziej, spośród angielskich władców, nieskrępowanej władzy.

Henryk VIII był żonaty (razem sześciokrotnie) z:

•1509 Katarzyną Aragońską,
•1533 Anną Boleyn,
•1536 Jane Seymour (z którą miał jedynego syna, który go przeżył - Edwarda VI),
•1539 Anną z Kleve,
•1540 Katarzyną Howard,
•1543 Katarzyną Parr.

Ważne wydarzenia z czasów jego panowania:

•rozłam z Kościołem rzymskokatolickim oraz późniejsze ustanowienie niezależnego Kościoła anglikańskiego;
•kasata klasztorów;
•unia Anglii z Walią.

Znaczące akty prawne uchwalone za jego panowania:

•kilka ustaw rozdzielających Kościół anglikański od Kościoła katolickiego oraz ustanawiających Henryka VIII głową Kościoła anglikańskiego;
•Akty Unii 1536-1543 (łączące Anglię i Walię w jeden naród);
•Dekret o Sodomii (tzw. Buggery Act) 1533 – pierwsze angielskie prawo przeciw sodomii;
•Ustawa o Czarach (tzw. Witchcraft Act) 1542 – karząca śmiercią za „wywoływanie lub wyczarowywanie złych duchów”.