Młodzieńcze poglądy Adama Mickiewicza wyrażone w "Odzie do młodości".Wskaż cechy klasyczne i romantyczne utworu.

Autorem „Ody do młodości” jest młody 22 – letni poeta Adam Mickiewicz, który dopiero skończył studia w Wilnie i przeniósł się do Kowna. W latach 1817 – 1823: Mickiewicz należał do tajnego Towarzystwa filomatów i Filaretów. W 1820 r. dla przyjaciół z towarzystwa napisał dwa utwory: „Pieśń filaretów”

„Oda do młodości”
„Oda do młodości” stała się manifestem propagandowym pokolenia romantyków.
Problematyka „Ody...”
Trzy motywy:
LOTU
WALKI DWÓCH ŚWIATÓW ( KLASYKÓW I ROMANTYKÓW )
WIIZJA NOWEGO ŚWIATA

Cechy klasyczne „Ody do młodości”
Prawdziwą szkoła dla poety stały się studia na uniwersytecie w Wilnie. Wilno przeżywające okres spóźnionego oświecenia uznawało konwencje klasycyzmu. W początkowym etapie twórczości poeta pozostaje pod jej wpływem, stąd też mamy pewne cechy oświeceniowe w „Odzie...” tj.

- oda jako gatunek literacki była typowa dla oświecenia, była utworem wierszowanym o charakterze uroczysto – patetycznym opiewającym w wielkie idee, znakomitych ludzi, wielkie wydarzenia.

- patos i wpływy mitologii. „Młodości! Takie nektary żywota” – młodość jest jak ambrozja, pozwala zachować nieśmiertelność, chroni przed przemijaniem. „Do nieba pójdzie po laury” – w czasach starożytnych wiersz laurowy był najwyższą nas...

- dokładnie przemyślana kompozycja oparta na równoległych dwóch wątków treściowych, porównania młodości i starości.

Cechy romantyczne „Ody do młodości”
- apoteoza ( pochwałą młodości )
- entuzjazm i siła uczuć
- bunt przeciwko istniejącemu światu
- rewolucja „Ody...”, która polega na chęci walki o zmianie istniejącego świata i budowę nowej przyszłości
- romantyczne w „Odzie...” jest przekonanie, że są siły potężniejsze od rozumu tj. miłość, młodzieńczy zapał czy entuzjazm. Wyraził to poeta w hasłach.

„Młodość! Ty nad poziomy / Wylatuj, a okiem słońca”

„Ludzkości całe ogromy
Przeniknij z końca do końca”

„Razem, młodzi przyjaciele!...
W szczęściu wszystkiego są wszystkich cele.”

„Tam sięgaj, gdzie wzrok nie sięga,
Łam, czego rozum nie złamie,
Młodości!... Orla twych lotów potęga
Jako piorun twoje ramię”