W starożytnej Grecji praca niewolników miała duże znaczenie gospodarcze. W Grecji niewolnicy zwykle kupowani byli u okolicznych ludów, często też wywodzili się z jeńców wojennych.W dużych greckich miastach. niewolnicy mogli stanowić ok. 20-25 proc. wszystkich mieszkańców.
Niewolnicy służący w miastach jako pomoc domowa wiedli życie podobne do codziennego życia ubogich obywateli czy obcokrajowców. Nie wyróżniali się wśród ludzi wolnych noszonym ubraniem, choć z reguły musieli nosić krótko obcięte włosy. Niewolnice dzieliły prace i obowiązki ze swoimi paniami. Niewolnik domowy stawał się członkiem rodziny - brał udział w kultach domowych i miał prawo się żenić - jednak zawsze był zależny od swego pana. Niektórzy niewolnicy ateńscy mogli pracować na wpół niezależnie, oddając jednak swemu panu zarobione pieniądze. Czasem mogli zachować dla siebie napiwki. Niewolnik mógł czasem być zarządcą posiadłości ziemskiej, gdzie w zastępstwie właściciela nadzorował prace innych niewolników lub sprzedawał plony. Niewolnicy zajmujący się wyłącznie pracą w domu, nie będący źródłem żadnego dochodu, stanowili symbol bogactwa swoich panów. Przeciętni obywatele ateńscy mogli pozwolić sobie na kilku niewolników - najbogatsi nawet 50. Nie posiadanie żadnego niewolnika było oznaką ubóstwa.
