Przede wszystkim słabość militarna, wyniszczenie licznymi wojnami (powstanie Chmielnickiego, wojny poslko-szwedzkie, wojny polsko-rosyjskie, najazd Rakoczego, wojna z Turcją). Także fatalna administracja i kryzys sytemu władzy (liberum veto, brak sprawnej władzy centralnej), słabość gospodarcza, brak surowców takich jak żelazo czy srebro). Duże znaczenie miało też to, że sąsiedzi Polski rozbudowali bardzo w przeciągu XVII i XVIII w. swój potencjał militarno-gospodarczy i dokonali wielu reform, które pozwoliły im przekształcić swoje państwa w nowoczesne i potężne, dysponujące sprawnym systemem rządów, dobrym i licznym wojskiem. Nastąpił także kryzys wojskowości polskie, o którym można mówić już u schyłku panowania Jana III Sobieskiego. Nie można zapomnieć o wolnej elekcji i związanych z nią wielu negatywnych zjawiskach, takich jak wojny domowe, nieakceptowanie władcy przez część szlachty, polityka dynastyczna władców.
