Pewnego dnia byłam sama w domu, a śpieszyłam się na imprezę z koleżankami. Kiedy byłam już umyta, poczesana, ubrana i odpowiednio pomalowana zorientowałam się, że nigdzie ni mogę znaleźć kluczy od drzwi. Przeszukałam cały dom, nawet patrzyłam do piwnicy ale nie znalazłam ich. Zdążyłam zadzwonić już do rodziców. Mama powiedziała mi abym wyszła, bo ona jedzie do domu. Miałam jeszcze trochę czasu więc postanowiłam przeszukać torby, plecaki itp. Znalazłam się w labiryncie myśli. Mama długo nie wracała, a nić Ariadny jeszcze nie nadeszła. Kiedy miałam iść ubrać buty zobaczyłam coś migającego w drzwiach. Podeszłam bliżej. Tak! To były klucze. Cały czas były w drzwiach. Zaczęłam się zastanawiać, jak to się mogło stać, że ich nie zauważyłam. Doszłam po nitce do kłębka. Mama tu była. Na szafce leżą jej buty. Ona przywiozła klucze. Moja własna nić Ariadny.
