Opisz budowę świątyni Greckiej.Ma być krótko !!!

Patronami greckich polis byli Bogowei to na ich cześć wznoszono świątynie.Początkowo były one drewniane, później jako budulca uzywano kamienia i marmuru. Budowle sakralne powstawały na planie prostokąta. Frontalną część świątyni zdobiły elementy rzeźbiarskie oraz rząd kolumn. Ich powtarzające się piony sprawiały, że istotną cechą kompozycji bryły był rytm. Kolumnady dodawały budowlom lekkości, harmonii i elegancji. Zasada stosowania dwuspadowego dachu przyczyniła się do powstania z przodu i z tyłu świątyni zwieńczenia w kształcie trójkąta nazwanego frontem lub przyczółkiem. Trójkątne pole powstałe wewnątrz frontu to tympanon, który zazwyczaj wypełniony był płaskorzeźbą. Inną charakterystyczną cechą kompozycyjną bryły była symetria. Dzięki współistnieniu i przenikaniu się wielu różnych kultów, starożytnij Grecy wykształcili trzy zasadnicze porządki architektoniczne (porządki: Dorycki, Joński, Koryncki). Były one istotne, gdyż określały konstrukcje i charaktej budowli sakralnych oraz sposób zdobienia kolumn

Początki budowy świątyń greckich nie są dobrze znane. Prawdopodobnie wtedy popularny był typ domu (megaronu), z przedsionkiem i portykiem na kolumnach, a elementy tej budowli wykonane były z drzewa. Grecy potem przerobili, udoskonalili te domy. W wyniku tego powstała skromna świątynia z dachem dwuspadowym. Wykonane były z drewna i oblepione gliną. Trzeba wspomnieć, że świątynia grecka była z reguły budowlą kolumnową. Nakrywał ją niewysoki dach, tworzący na przodzie i tyle świątyni dwa trójkątne przyczółki. Do 3 wieku p.n.e. były to konstrukcje drewniane. Preferowano trzy porządki architektury: - porządek dorycki (Grecja właściwa): Świątynia stoi na trzystopniowym podwyższeniu. Kolumny nie mają baz. Trzony kolumn złożone z bębnów są żłobkowane, w środku lekko zgrubione. Kapitel dorycki składa się z okrągłej poduszki i płyty nad nią. - porządek joński (kolonie greckie na wybrzeżach małej Azji): Na stylobacie-podstawie wznosi się kolumna. Ma ona bazę złożoną z pierścieni, wałków i zagłębień. Trzon kolumny jest głęboko kanelowany. Na kapitel składają sie dwie ślimacznice, zwane wolutami. Cienka płyta oddziela kapitel od belkowania, które składa się ze stopniowego architrawu, z gryzu gładkiego i gzymsu - porządek koryncki (najpóźniejszy styl)