Powstanie Warszawskie 1 sierpień – 2 październik 1944.
Są to moje notatki z lekcji historii, mam nadzieję, że będą pomocne :)
Temat: Powstanie warszawskie – 1 sierpień – 2 październik 1944
21 lipca 1944 r. podczas narady w Komendzie Głównej Armii Krajowej podjęto decyzję o włączeniu Warszawy do akcji „Burza”. Decyzja była efektem tego, że Rosjanie nie uznawali Polski jako gospodarzy na terenach akcji.
25 lipca 1944 r. Tadeusz Bur – Komorowski depeszował do Londynu, że Armia Krajowa jest gotowa do rozpoczęcia akcji.
26 lipca 1944 r. Mikołajczyk depeszował do Warszawy upoważniając władze krajowe do rozpoczęcia akcji w terminie przez nich wyznaczony.
31 lipca 1944 o godzinie 18.00 miała miejsce rozmowa Bora Komorowskiego z Antonim Chruścielem, wydał mu rozkaz „ Jutro o 17.00 rozpocznie Pan „Burzę” w Warszawie”
Czynniki, które wpłynęły na przeprowadzenie planu burza w Warszawie:
- nieprawdziwe informacje, że na Pradze pojawiły się czołgi sowiecki
- narastająca atmosfera powstańcza podgrzewana przez radio Moskwa i radiostację Tadeusz Kościuszko, nawoływano do powstania, by 29 i 30 lipca 1944 milion mieszkańców chwyciło za broń
- atmosferę podgrzewało zarządzenie gubernatora Fischera, który nakazałby 28 lipca 1944 r. 100 tysięcy mężczyzn stawiło się i fortyfikowało Warszawę
Cele, które chciano osiągnąć
- opanowanie Warszawy w imieniu Rządu Polskiego na Emigracji i usadowienie władz struktur Polskiego Państwa Podziemnego
- zwiększenie popularności Polskiego Państwa Podziemnego wśród społeczeństwa polskiego
- uniemożliwienie, by do Warszawy został przeniesiony Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego (PKWN)
- miał dać silną pozycję Mikołajczykowi podczas rozmów ze Stalinem
Akcja „Burza” wybuchła w Warszawie 1 sierpnia o 17.00
Od 4-3 sierpnia 1944 inicjatywa leżała w rękach powstańców, AK miała w Warszawie 32,5 tys żołnierzy, okręg podmiejski 4 tys,
Potencjał Niemiec w akcji: w Warszawie mieli 16 tys wojska, tą liczbę powiększono o kolejne 25 tys ludzi.
Siłami polskimi dowodził Antoni Chruściel, zaś niemieckimi Erich von dem Bach Zelewski. W tłumieniu powstania uczestniczyła brygada RONA pod dowództwem Kamińskiego. Opanowano Wolę, Ochotę i Śródmieście – lewobrzeżna Warszawa została opanowana przez powstańców
Od 5 – 11 sierpnia 1944 Niemcy opanowują Wolę i Ochotę
Od 12 sierpnia do 2 września 1944 r. miały miejsce ciężkie walki, tzw. „Bój o Stare Miasto”
9 września 1944 Niemcy opanowują Powiśle
23 września 1944 Niemcy opanowują Czerniaków
27 września 1944 Niemcy opanowują Mokotów
30 września 1944 Niemcy opanowują Żoliborz
Ostatnim obszarem było Śródmieście, nie dojdzie do walk o ten obszar.
2 października 1944 r. w Ożarowie zostanie podpisany akt kapitulacji.
Pomoc z zewnątrz była nikła, będą prowadzone loty na Warszawę. Zrzucano zasobniki z bronią na Warszawę, jednak często trafiały one do wroga z powodu niecelności.
Z Rosji nie otrzymaliśmy pomocy.
10 września 1944 została zaatakowana Praga
Stalin nie wyrazi zgody by samoloty alianckie lądowały po drugiej stronie Wisły. Było mu na rękę, by się wykrwawiali.
3 sierpnia 1944 miało miejsce spotkanie Mikołajczyka ze Stalinem. Mikołajczyk akcentował prawomocność rządu, powiedział, że może wprowadzić do rządu przedstawicieli PPR, obiecywał wolne wybory po odzyskaniu niepodległości przez Polskę. Stalin wymuszał uznanie linii Curzona.
6 i 7 sierpnia 1944 Mikołajczyk przeprowadził rozmowy z przedstawicielami PKWN, KRN i ZPR. Bolesław Bierut proponował powołanie do życia Rządu Jedności Narodowej. PKWN miał posiada 14 tek, zaś Rząd Polski na emigracji 4 teki.
Ostatnia rozmowa Mikołajczyka ze Stalinem miała miejsce 9 sierpnia. Wtedy to Stalin dał fałszywe obietnice pomocy dla powstania.
Bilans strat:
Powstańcy:
- 18 tys zginęło
- 25 tys rannych
- 180 – 200 tys ludności cywilnej
Niemcy:
- 10 tys zabitych
- 9 tys rannych
- 7 tys zaginionych
Niemcy przejdą do planowanego niszczenia Warszawy, ok. 50% zostanie zniszczone od października do grudnia 1944.
Powstanie zakończy się klęską. Elity polskiego społeczeństwa zostały zniszczone.