strój: Strój podhalański jest jednym z elementów wyróżniających Podhale od innych regionów Polski. Górale noszą strój podhalański nie tylko z okazji różnych uroczystości (kościelnych, rodzinnych, świąt narodowych itp.), ale także, aby podkreślić swoją odrębność regionalną - jest to szczególnie dobrze widoczne wśród emigrantów podczas uroczystości polonijnych. Liczne zespoły regionalne kultywujące folklor podhalański prezentują zarówno współczesny strój podhalański jak i jego historyczne wersje. Dawniej strój określał status społeczny właściciela (inne stroje mieli bogaci gazdowie, inne ubożsi), detale stroju umożliwiały rozpoznanie regionu Podhala lub np. czy jego właściciel jest stanu wolnego czy żonaty. Strój podhalański zmieniał się na przestrzeni wieków - stroje zachowane w zbiorach Muzeum Tatrzańskiego umożliwiają prześledzenie stopniowych zmian, jakie zachodziły w ubiorze ludności Podhala, jakie panowały mody zdobnicze, jak przekształcały się elementy stroju. muzyka: Pierwsze kapele tworzyły dudy (nazywane także "kozą"), fujarka (piszczałka) lub gęśle (rodzaj ludowych skrzypiec, mające 50-60 cm długości), grające główną melodię (pryma). Natomiast w niektórych wędrówkach Tytusa Chałubińskiego, towarzyszy mu zespół złożony z fletu, klarnetu i gęśli. Jednak najczęściej towarzyszył mu kapela Bartusia Obrochty składającego się z 2 skrzypiec (prymy i sekundy) oraz basów. Czasami do składu dołączały jeszcze gęśle oraz flet.W XIX w. tworzyły się kapele ze skrzypiec oraz basów. W XX wieku zmienił się skład na 3 skrzypce (prym i 2 sekundy) i basy. Stosowano również zastaw 3 gęśli i basów, lecz uznano słabe brzmienie gęśli w porównaniu ze skrzypcami, przez co odrzucono ten skład. Czasami podczas występów prymista zmienia skrzypce na złóbcoki czyli na gęśle. Przeważnie na weselach można spotkać kapele wraz z perkusją lub gitarą (akustyczną, elektryczną lub basową), a także instrumenty dęte i akordeon. Coraz częściej spotyka się połączenie nut góralskich z muzyką rozrywkową. Najbardziej popularnymi zespołami, które wykorzystują tą możliwość, są Zakopower, Trebunie Tutki oraz Baciary. Niekiedy składy kapel zostają wzmocnione na potrzeby estradowe, w których grają np. 2 prymy, 3 sekundy i 2 basy.
