Zapewnienie szeroko pojętego bezpieczeństwa w XXI wieku stało się obowiązkiem wszystkich, zarówno tych, którzy reprezentują rządy i instytucje rządowe, jak i tych, którzy działają w strukturach nierządowych. Podmiotami, które obok instytucji rządowych aktywnie angażują się do działań na rzecz bezpieczeństwa sąorganizacje pozarządowe. Ich działalność znana jest i doceniana przez setki tysięcy osób, które korzystały z pomocy i ofiarności trzeciego sektora, oraz przez kilka milionów ludzi, którzy aktywnie działali w ich szeregach. Organizacje pozarządowe wykazują coraz większą aktywność w dziedzinach, które dotychczas były tradycyjnie utożsamiane z zadaniami państwa oraz administracji publicznej. Działalność trzeciego sektora w bezpieczeństwie powszechnym, w bezpieczeństwie publicznym, obronności czy bezpieczeństwie ekologicznym i społecznym nie jest „chwilowym kaprysem” społeczników, ale koniecznością wynikającą z troski o wspólne bezpieczeństwo i zapewnienie godziwego poziomu życia. Równocześnie doświadczenia państw o ugruntowanych tradycjach demokratycznych wskazują, jak duże zaległości mamy jeszcze do nadrobienia w tym zakresie. Zgodnie z zasadą pomocniczości obowiązującą w państwach Unii Europejskiej, żadna struktura wyższego rzędu nie tworzy własnych instytucji do realizacji zadań, które - znaczniej taniej i sprawniej - może wykonać struktura niższego rzędu. Oznacza to, iż organy rządowe lub samorządowe zlecają odpłatnie wykonanie danych usług publicznych organizacjom pozarządowym, jeśli tylko istnieją takie, które mogą je wykonać. Polskie organizacje pozarządowe wyrażają wolę włączenia się w proces budowy sprawnego i silnego państwa we wszystkich jego wymiarach, budowy aktywnego społeczeństwa obywatelskiego, żywo reagującego na problemy społeczne, przejawiającego aktywność nie tylko poprzez udział w wyborach i referendach, ale w codziennych inicjatywach obywatelskich. Olbrzymi kapitał społeczny, jakim dysponuje sektor pozarządowy, winien być wykorzystany przede wszystkim do tworzenia bezpieczeństwa na wszystkich poziomach życia państwowego, począwszy od szczebla lokalnego, po szczebel narodowy i ogólnopaństwowy. Warunkiem niezbędnym do spożytkowania wiedzy, doświadczenia i energii - wciąż jeszcze drzemiącej w działaniach podejmowanych przez ruch pozarządowy – jest oparcie wzajemnych relacji na prawdziwym partnerstwie, zarówno przez władzę publiczną, jak i pozarządową.
