Napisz własny mit ;)) , Proszeee :)  

Artagon był to odważny młody człowiek. Jako biedny farmer nie zarabiał zbyt wiele jednak miał w sobie charyzmę i pewną dojrzałość. pewnego razu gd poszedł nad rzekę poić swoje konie zauważył małą leśną nimfę skaczącą radośnie po liściach lili wodnej. Była tak mała i krucha, a przy tym taka radosna. Artagon pomyślał, że chciałby się dowiedzieć skond tak małe stworzenie bierze tyle radości życia. podszedł więc niczego nie świadomi do nieznajomej nimfy która przedstawiła się jako Etena. Długo razem rozmawiali. Bawili się świetnie w swoim towarzystwie. Nadeszła pora rozstania nimfa poprosiła Artagona alby jutro również dotrzymał jej towarzystwa i przyniusł ze sobą swój największy skarb. Artagon zgodził się. Na zajutrz rano Młody człowiek przyszedł z całym swym dobytkiem położył go na brzegy rzeki i zasnął czekając na swoją towarzyszkę. gdy obudził się zauważył, że jego dybytek zniknął a on sam został uwięziony po środku rzeki i nie mógł z niej wyjść. Biedny młodzieniec był załamany gdy usłyszał szyderczy śmiech Etny, która spokojnie przechadzała się po lądzie i zmierzała w nieznajomą dal. Od tamtej pory Artagon jest uwięziony po środku rwącej rzeki. Niektórzy mówią, iż podczas zimnych i porywistych nocy wciąż słychać głośnie zawodzenie biedaka który zaufał i stracił.