Istnieje pewien obraz Pietera Bruegla o nazwie „Upadek Ikara”. Obraz przedstawia Ikara leżącego w morzu i prawdziwe życie zwykłych ludzi. Każda postać jest całkowicie pochłonięta swoim zajęciem. Na pierwszym planie znajduje się oracz, orzący ziemię na wysokim wzgórzu tuż nad morzem. Ubrany jest w zieloną szatę i czerwoną koszule. Zapatrzony jest on w pług ciągnięty przez konia, ustawiając go tak, aby szedł równo. Oracz jest ustawiony tyłem do Ikara. Jest tak zapracowany, że nie usłyszał spadającego Ikara. Po prawej stronie oracza znajduje się pasterz pasący swoje owce. Ubrany w niebieskie spodnie i ciemna koszulę także zwrócony jest on plecami do Ikara. Obok pasterza znajduje się pies, który także nie usłyszał spadającego Ikara, a przecież psy mają świetny słuch. Twarz pasterza zwrócona jest ku górze, może zobaczył jakiegoś ciekawego ptaka na drzewie, a może po prostu się zamyślił. Najbardziej oddaloną postacią jest rybak znajdujący się w prawym dolnym rogu obrazu. Ubrany jest cały na biało. Pochylony jest nad wodą, z opuszczona głową. Ikar znajduje się naprzeciwko niego, a mimo tego rybak nie zwraca na niego uwagi, może nie chce tego zrobić, a może akurat ryba zaczęła brać. Tuż Kolo Ikara znajduje się statek pełen kupców, ale żaden z nich nie usłyszał ani krzyku spadającego Ikara ani plusku wody. Zapewne statek chce jak najszybciej odbić od brzegu, aby jak najszybciej dopłynąć do miasta. Wszyscy są pochłonięci swoja pracą, nikt nie zauważył wielkiej tragedii. Nikt nie zwrócił uwagi na spadającego Ikara. To właśnie malarz chciał nam pokazać. KONIEC licze że pomogłem ...
