Podczas swobodnego spadania kamienia z wysokości h : - po pierwsze: na samej górze , w punkcie, z którego kamień ma zacząć spadać, energia potencjalna jest maksymalna, kinetyczna zaś równa 0. - gdy kamień zaczyna spadać, energia potencjalna (związana z wysokością kamienia) zaczyna maleć (patrz wzór na energię potencjalną : Ep = m * g * h) , - wraz ze wzrostem prędkości (a tym samym spadkiem wysokości kamienia) energia kinetyczna, związana z prędkością, rośnie [Ek = ( m * v^2 ) : 2 ] ... potencjalna maleje. - gdy kamień jest już w połowie wysokości spadania, energia kinetyczna jest równa energii potencjalnej. - gdy zaś kamień kończy swój "lot" energia kinetyczna jest maksymalna , potencjalna równa 0 , zatem jest odwrotnie niż na samym początku. Suma tych dwóch energii (potencjalnej i kinetycznej) zawsze będzie taka sama jeśli na ciało (tu: kamień) działają jedynie siły grawitacyjne lub sprężystości, a siła zewnętrzna nie wykonuje nad nim pracy. Związane to jest z zasadą zachowania energii.
Kamień zanim zacznie spadać z jakiejś wysokości ma maksymalną energię potencjalną, natomiast energia kinetyczna jest równa 0. W miarę spadania maleje e. potencjalna, a rośnie e. kinetyczna. Tuż przed uderzeniem w ziemię e. kinetyczna jest maksymalna, a e. potencjalna równa 0.Tu należy zastosować zasadę zachowania energii, którą można zapisać równaniem: E=Ek+Ep. E czyli e. całkowita jest stała i nie zmienia się podczas danego zdarzenia.
