Paleolit (epoka kamienia łupanego) - lata trwania: 2 600 000 - 8000 r. p.n.e. W okresie epoki kamienia łupanego nie istniały właściwie żadne większe przejawy kultury. Jedyne rzeczy, do wytworzenia jakich w tym okresie dochodziło, to narzędzia do polowania: pięściaki, rylce, prymitywne oszczepy, oraz proste i raczej prymitywne "rzeźby"; najbardziej znanym przykładem takiego dzieła jest Wenus z Willendorfu oraz malunki z jaskiń w Lascaux przedstawiające sceny z polowań -- dziecinnie proste rysunki przy pomocy wszechobecnych, dziko rosnących barwników. Neolit (epoka kamienia gładzonego) - lata trwania: 8000 - 4000 p.n.e. Nowa epoka kamienia była okresem, w którym rozwinęła się uprawa roślin i hodowla zwierząt, a co za tym idzie -- budowa przez ludzi pierwszych siedlisk. Proces ten został nazwany rewolucją neolityczną i stanowi kluczowy etap rozwoju cywilizacji ludzkiej. Od tego momentu zaczęły powstawać pierwsze stałe siedliska ludzi i wioski. Najsłynniejsza z okresu rewolucji neolitycznej jest osada, protomiasto, zwana Çatalhöyük (czyt. sza-tal hi-ik), położona w Turcji. Epoka brązu - lata trwania: 3400 - 1000 p.n.e. (w zależności od miejsc występowania) Epoka ta charakteryzowała się powstaniem pierwszych narzędzi wytapianych ze stopów miedzi. W Europie rozwinęły się kultury takie jak egejska, minojska czy mykeńska. Kreta była jednym z ważniejszych ośrodków rozwojów drugiej z tych kultur - znany jest stamtąd posążek bogini z wężami oraz pałac w Knossos. Epoka żelaza - lata trwania: 1000 p.n.e. - 400 n.e. Był to okres charakteryzujący się wykorzystaniem żelaza jako głównego surowca przy wytwarzaniu narzędzi. W Europie były to czasy rozkwitu i upadku cywilizacji rzymskiej oraz wojen Grecji z Persją. Rozwijała się sztuka, architektura (zwłaszcza w Grecji), w ograniczonym stopniu również malarstwo -- głównie wazowe.
