Portret Małżonków Arnolfinich. Obraz ten został namalowany przez Jana van Eycka w 1434 roku i jest typowym przykładem sztuki renesansowej -- w tym okresie nastąpiła rewolucja zainteresowania człowiekiem, motywami ludzkimi i odnoszącymi się bezpośrednio do niego i jego życia, między innymi codziennego. Techniczna interpretacja: Światło na obrazie pada od strony okien. Kompozycja jest statyczna -- wszędzie dominują delikatne, pionowe linie proste, oraz zamknięta, ponieważ elementy są w większości ukazane jako dokończone. Nie ma tu zbyt wielu sugestii w dziedzinie podłogi bądź pierwszego planu; domyślamy się, że nie ma tu niczego godnego uwagi poza tym, co zostało przedstawione. Występuje względna symetria. Symbolika: Barwy obrazu są zimne, dodając całokształtowi dużo powagi i spokoju. Lustro może symbolizować boskie oko obserwujące scenerię. Stricte symbolem Bożej obecności jest świeca zawieszona na kandelabrze. Pies na pierwszym planie sugeruje lojalność bądź pożądanie małżonków do posiadania dziecka. Niektóre spekulacje mówią też o tym, że pani Arnolfinia jest w ciąży z racji dużego brzucha. Pomarańcze prawdopodobnie oznaczają bogactwo, wisienki - miłość.
