Danusia Jurandówna i Jagienka Zychówna to jedne z głównych bohaterek powieści Henryka Sienkiewicza pt. "Krzyżacy". Obie postacie bardzo różnią się od siebie, lecz tylko pozornie. Bowiem łączy je o wiele, wiele więcej niżeli mogłoby się nam wydawać. Danusia była córką Juranda ze Spychowa. Miała trudne dzieciństwo. Jej matka zmarła podczas napadu Krzyżaków na Złotoryję. Ojciec po śmierci żony oddał Danusię pod opiekę księżnej mazowieckiej, Annie Danucie. Kobieta otoczyła dziewczynkę miłością i traktowała jak własną, rodzoną córkę. Danusia miała anielską urodę. Była dziewczynką o kruchej i delikatnej budowie. Na bladej twarzy rysowały się piękne, niebieskie oczy a na ramiona opadały długie blond włosy. Wygląd Danusi w pełni oddawał jej spokojne i wyważone usposobienie. Dziewczynka nierzadko była niepewną siebie osobą. Bała się podejmowania samodzielnych decyzji. Miała talent muzyczny, grała na lutni i śpiewała. Natomiast Jagienka, córka Zycha ze Zgorzelic była szczerą, mającą własne zdanie dziewczyną. Włosy miała ciemne, które zawsze były związane w dwa, piękne warkocze. Czerwone usta i mądre oczy, od których zawsze bił blask młodości, zdrowia oraz siły. Jagienka była bardzo zaradną życiowo dziewczyną, zawsze starała się rozwiązać każdy problem. Na co dzień nosiła ubiór typowo męski, podobnie było z rzeczami, którymi się interesowała - przykładowo lubiła polowania. Jednakże, pomimo tego umiała wystroić się do kościoła. Obie bohaterki łączy miłość do Zbyszka, obie także wychowywały się bez matek. Wiąże je również wielka wrażliwość. Z tych dwóch bohaterek bardziej podobała mi się Jagienka. Dziewczyna była szlachetną osobą. Wszystko co robiła, robiła bezinteresownie. Wbrew temu, że była zakochana w Zbyszku, pragnęła by chłopiec był szczęśliwy z Danusią.
