napiszcie mi szybko życie i twórczość Fryderyka Chopina

Fryderyk Franciszek Chopin (ur. 22 lutego lub 1 marca 1810 roku↓ w Żelazowej Woli, zm. 17 października 1849 roku w Paryżu) – polski kompozytor i pianista. Od roku 1830 zamieszkały we Francji.Chopin 

Fryderyk Chopin - urodzony 22 II lub 1 III 1810 r. w Żelazowej Woli, zmarł 17 X 1849 w Paryżu, polski kompozytor i pianista. Jego ojciec, Mikołaj Chopin ( 1771-1844 ), z pochodzenia Francuz, przybył do Polski ok. 1787, a od 1802 był nauczycielem języka francuskiego w domu hr. Skarbków w Żelazowej Woli, od 1810 wykładał język i literaturę francuską w Liceum Warszawskim, następnie również w Szkole Inżynierii i Artylerii w Warszawie, matka Justyna (1780-1861 ), pochodziła z rodziny Krzyżanowskich z Kujaw. Pierwsze lekcje gry fortepianowej pobierał Chopin u matki, następnie uczył się u W. Żywnego. Już jako kilkuletni chłopiec brał udział w koncertach dobroczynnych i grał w salonach arystokracji warszawskiej. budząc swą muzykalnością podziw nie tylko publiczności, ale i wybitnych artystów goszczących w tym czasie w Warszawie. Z tego okresu pochodzą pierwsze próby kompozytora: młodzieńcze polonezy oraz marsz wojskowy. W latach 1823-26 uczęszczał do Liceum Warszawskiego. Chopin uczestniczył w występach wybitnych muzyków polskich oraz zagranicznych. Zapoznał się z ówczesną europejską twórczością muzyczną, odwiedzając Operę Warszawską, która wprowadziła w tym czasie repertuar włoski i francuski, i korzystając z wydawnictw zagranicznych, które sprowadzili księgarze warszawscy. W 1828 występował w Dusznikach. Wyjazdem do Berlina 1828 zapoczątkował swoje kontakty z zagranicznymi muzykami. W 1829 poznał Pragę, Drezno, koncertował z powodzeniem w Wiedniu ( 11 i 18 VIII ). 11 X 1830 ostatni raz wystąpił przed publicznością warszawską. 2 XI 1830 opuścił Warszawę na zawsze, udając się najpierw do Drezna, następnie do Wiednia, Salzburga, Monachium, Stuttgartu. 11 XI przybył do Paryża, gdzie osiadł na stałe, zyskując niebawem rozgłos europejski. W pierwszych latach paryskich rozwijał ożywioną działalność koncertową. Wykonując własne utwory, utrwalał coraz silniej swoją pozycję kompozytora i pianisty, o czym świadczą między innymi wypowiedzi R. Schumanna. W późniejszym okresie, skoncertował się na twórczości, wydając kompozycje u nakładów francuskich, niemieckich i angielskich. Podstawę jego egzystencji była jednak działalność dydaktyczna. Chopin utrzymywał liczne przyjazne kontakty z wybitnymi muzykami europejskimi przebywającymi w Paryżu, z wydawcami, krytykami, jak również z całą emigracją polską. W 1834 odbył podróż po Niderlandii, 1835 i 1836 do Czech i Niemiec, 1837 do Londynu. W czasie podróży do Niemiec odnowił znajomość z rodziną Wodzińskich i oświadczył się bez powodzenia Marii Wodzińskiej. W 1836 poznał George Sand, która wywarła duży wpływ na życie kompozytora. W latach 1838-39 przebywali razem na Majorce, w Marsylii i Genui. Przez kilka lat z rzędy spędzali lato w Nohant, zimą wracając do Paryża. Od 1939 stan zdrowia chorego na gruźlicę Chopina, pogarszał się z każdym krokiem. W 1848, odbył podróż koncertową do Anglii i Szkocji. 16 XI 1848 dał ostatni publiczny koncert w Londynie, gdzie ciężko zaniemógł. Po powrocie do Paryża nie odzyskał już zdrowia. Zmarł 17 IX 1849 w mieszkaniu przy Place Vendome 12. Pochowany został na cmentarzu Pere Lachaise. Serce Chopina znajduje się w kościele św. Krzyża w Warszawie. Twórczość Chopina wyrasta z dwóch źródeł polskiej tradycji muzycznej oraz stylu brillant. Kontynuując tradycję swych polskich poprzedników, Chopin jednocześnie oparł się na zdobyczach faktury fortepianowej wczesnych romantyków.