W bieżącym roku mija 100. rocznica wyprawy „Belgiki” pod dowództwem Adriana de Gerlache de Gomery do Antarktyki. Dlaczego ta wyprawa jest tak dla nas ważna?– W wyprawie tej brali bowiem udział dwaj Polacy: Henryk Arctowski i Antoni Dobrowolski. Była to trzecia już z kolei wyprawa polarna – po wcześniejszych: „Challengera” (1873-76) i Nansena na statku „Fram” (1893-96). Obie wyprawy były impulsem do następnych, do których zaliczyć także trzeba wspomnianą przez pana wyprawę „Belgiki”.– Jaką rolę odegrali Polacy w odkrywaniu i badaniu obszarów okołobiegunowych? – W XVIII i XIX wieku Polacy, kiedy zabrakło Polski, setki, tysiące polskich zesłańców i katorżników przemierzały Syberię – od Archangielska aż po Cieśninę Beringa. Góry, doliny, rzeki i wyspy uzyskiwały polskie nazwy. Wśród znanych badaczy Arktyki należy wymienić m.in. Augusta Cywolkę, Aleksandra Czekanowskiego, Konstantego Wołłowicza. Polaków nie zabrakło i na półkuli zachodniej. Daniel Strejc w XVII wieku badał Islandię, a Fryderyk Schwalka – Kanadę. Wiele wypraw kończyło się, niestety, tragicznie. Natomiast liczne przeszły do historii badań geograficznych, geologicznych, meteorologicznych czy oceanologicznych. Na przełomie XIX i XX wieku Leon Hryniewiecki i Kazimierz Grochowski badali Wyspy Komandorskie, Morze Ochockie i Półwysep Czukocki. Prawie w tym samym czasie Nową Ziemię badali: Leopold Niemirowski i wspominany już Leon Hryniewiecki, a Roman Gajda prowadził badania północnej Kanady i Grenlandii. Polacy brali też udział w badaniach na półkuli południowej. W XVIII wieku w wyprawie Cooka dookoła świata uczestniczyli dwaj gdańszczanie – ojciec i syn Forsterowie. Patagonię, aż po Cieśninę Magellana, badał w roku 1850 Józef Warszewicz oraz Stanisław Kłobukowski, w latach 1895-98.– Wynika z tego, że Polacy byli prawie wszędzie. Mieliśmy to samo zadane i na swietlicy nam pani dala spisac :)
