Zrób notakę o geniezie powstania polskiego hymnu. Mam to na jutro za dobrą i sensąwną odp. daje NAJ !!!!

Geneza hymnu polskiego Mazurek Dąbrowskiego Hymn – wyraz pochodzenia greckiego. Oznacza on uroczystą i podniosłą pieśń. Śpiewa się ją stojąc na baczność, poważnie; żołnierze natomiast prezentują broń. W polskiej twórczości obok wielu różnych przeróbek hymnów łacińskich zachowała się „Bogurodzica”. Jest ona najdawniejszą polską pieśnią religijną. Najczęściej za datę powstania utworu przyjmuje się połowę trzynastego wieku. Z czasem do dwóch najstarszych strof dodawano następne, aż w sumie liczba zwrotek urosła do ponad dwudziestu. Niektóre z kolejnych zwrotek zawierały modlitwę za króla, co nadało pieśni charakter hymnu państwowego. Dwie najwcześniejsze strofy odznaczają się wysokim kunsztem artystycznym i określane są mianem arcydzieła średniowiecznej poezji polskiej. Pieśń ta zdobyła wielką popularność wśród ówczesnych Polaków, stała się pierwszym polskim hymnem narodowym. Dla Długosza była to carmen patrium, czyli „pieśń ojczysta”, śpiewana przez rycerzy polskich przed bitwą pod Grunwaldem, Wilkomierzem i Warną. W szesnastym wieku wskutek zasilenia armii żołnierzami protestanckimi i cudzoziemskimi zanikł zwyczaj śpiewania „Bogurodzicy” przez wojsko. Tylko w kościele zachowała się ta tradycja. W czasie wojen XVI i XVII wieku powstałab w Polsce niejedna pieśń żołnierska, jednak żadna nie wzniosła się do rzędu pieśni narodowej. Toteż kiedy, po rozbiorach Rzeczypospolitej szlacheckiej powstały we Włoszech „Legiony Polskie posiłkujące Lombardię”, żołnierze polscy odczuwali brak aktualnej pieśni bojowej. Przeżytkiem były już strofy „Bogurodzicy”, czasami śpiewane w szeregach polskich. Sięgano, więc do ułożonej w dywizji księcia Józefa Poniatowskiego piosenki: Daj nam Boże doczekać tej pory, By do ataku nachylić propory. W okresie oświecenia Stanisław August zwrócił uwagę na potrzebę ułożenia hymnu państwowego. Mógł się nim stać utwór Ignacego Krasickiego „Święta miłości kochanej ojczyzny”. Pieśń ta miała charakter narodowy, lecz słowa jej były raczej chłodne i przemawiały bardziej do rozumu niż do serca, toteż nie wzbudziła ona większego zainteresowania. W Legionach popularne były również arie operowe z współczesnych oper francuskich osnutych na polskich motywach. Marszem legionowym „Lodoiska”, wziętym z opery Salvadora Cherubiniego o tym samym tytule, witano wjeżdżającego do Poznania księcia warszawskiego Fryderyka Augusta. Żadna z tych pieśni nie zdobyła jednak większej popularności.