Wisława Szymborska "Nienawiść"

Twórczość Wisławy Szymborskiej od wielu lat ma stale rosnącą rzeszę czytelników. Poetka, pisząc w nieskomplikowanej formie i używając dość prostego języka, potrafi ukazać rzeczy niezwykle ważne we współczesnym świecie. Za to właśnie Wisława Szymborska w 1996 roku otrzymała literacką nagrodę Nobla. Jeden z wierszy, który pisarka obdarzyła przesłaniem dla ludzi żyjących w dzisiejszych czasach, nosi tytuł ?Nienawiść?.
Utwór pełen jest pesymizmu i krytyki , autorka snuje refleksje nad zgubnym uczuciem nienawiści. Według Szymborskiej istniało ono od zawsze i z pewnością przetrwa jeszcze bardzo długo, bo jak pisze w ostatnich słowach wiersza: ?śmiało patrzy w przyszłość ? ona jedna.? Autorka zaznacza, że nienawiść jest tak silna, że przewyższa wszystkie inne emocje, które łatwo potrafi zniszczyć. Poetka personifikuje tytułowe uczucie, będące przewodnim motywem utworu, z ironią opisuje inne, które powinny mieć wartość najwyższą we współczesnym świecie. Są nimi: miłość, braterstwo, czy współczucie. Nienawiść jest siłą destrukcyjną, która przez wieki była przyczyną nieszczęścia, wojen i spustoszenia. Autorka pesymistycznie patrzy w przyszłość, dostrzega istnienie niszczącej siły w państwie, a także w religii, która teoretycznie powinna być siedliskiem dobra.
Podmiot liryczny w wierszu utożsamia się z odbiorcami, widoczne jest to w zwrotach:-?w naszym stuleciu?, ?nie okłamujmy się?. Adresatem wiersza jest więc współczesny człowiek, którego autorka próbuje w pewien sposób ostrzec przed zgubnymi skutkami nienawiści. Nagromadzenie metafor w utworze ma na celu uwydatnienie charakteru tego strasznego uczucia. W wierszu występują także liczne pytania retoryczne, które ukazują perswazyjny charakter wypowiedzi i mają na celu uświadomienie czytelnikowi zła jakie wyrządziła nienawiść na przestrzeni wieków. Obecność paradoksalnych stwierdzeń określających nienawiść np. ?zdolna, pojętna i bardzo pracowita? służy ukazaniu tylko pozornej w rzeczywistości doskonałości tego uczucia, która sprawia, że tak trudno ją wyplenić ze świata. Utwór składa się z siedmiu luźno zbudowanych strof. Jest to wiersz wolny, a czytając go odnosimy wrażenie, że ma charakter wykładu. Przerzutnie obecne w utworze powodują, że mimo wolnej budowy, wiersz zachowuje pewien rytm. Całość jest spójną i konsekwentnie sformułowaną wypowiedzią.
Nienawiść odcisnęła piętno w historii świata, jest ona nieustannym źródłem wojen i konfliktów, dlatego też w utworze jest znaczna przewaga uczuć negatywnych nad pozytywnymi, ponieważ nie można opisywać tak niszczącego uczucia inaczej. Wiersz pochodzi z tomiku zatytułowanego ?Koniec i początek?. Myślę, że jego tematyka jest niezwykle trafiona, ponieważ nienawiść istniała praktycznie od zawsze i jak długo na ziemi będą istnieć ludzie, tak długo istniała będzie i ona, ponieważ jest nieodłącznym elementem palety ludzkich uczuć. Utwór jest starannie wysublimowaną formą refleksji i rozważań nad naturą człowieka oraz zagrożeniami, jakie niesie za sobą rodzące się w ludziach zło.