Język polski

Napisz charakterystykę Papkina.....

Odpowiedź

ewciaewka

Józef Papkin to podstarzały kawaler, który ma skłonności do hazardu, przez co roztrwonił swój majątek. Za podejrzane sprawy z przeszłości groziło mu więzienie, przed którym wyratował go Cześnik. W ten sposób Papkin zaciągnął u Raptusiewicza dług wdzięczności i był zobowiązany wypełniać wszystkie jego polecenia. W trakcie pisania przez Józefa testamentu dowiadujemy się, że jest synem Jana, poza tym jego pochodzenie i rodzina nie są nam znane. Papkin ubiera się modnie, po francusku: w "krótkie spodnie, buty okrągłe do pół łydki". Nosi perukę z warkoczem, na niej trójkątny kapelusz z piórkiem, "pod pachą parę pistoletów", a przy boku szablę, którą nazywa Artemizą.Pod względem obycia towarzyskiego i mistrzostwa w wymowie przynaje mu pierszeństwo nawet Cześnik, zlecając mu misję nakłonienia Podstoliny do małżeństwa. Nie można na nim polegać (np. zdradza Wacława przed Cześnikiem). Jest tchórzem i fajtłapą, jeśli chodzi o zadania wymagające odwagi np. walkę czy obronę swej posiadłości. Pokazuje swoją odwagę jedynie wtedy, gdy nikogo nie ma już na polu walki. Bardzo charakterystyczne cechy Papkina to samochwalstwo, zarozumiałość i skłonność do przesady. Ujawniają się np. wtedy, kiedy przedstawia się Rejentowi: "Jestem Papkin, lew Północy" lub mówi o sobie: "Mądry w radzie, dzielny w boju, Dusza wojny, wróg pokoju". Jest przy tym nałogowym kłamcą. Potężną siłą są dla niego pieniądze, cechują go chciwość, pazerność i przekupność. Gotów jest uczynić wszystko, żeby zdobyć złoto. Jest naiwny, uwierzył, że został otruty przez Rejenta winem. Papkin jest nieco sentymentalny. Pod drzwiami Podstoliny gra na angielskiej gitarze i śpiewa piosenkę, a Klarze obiecuje złożyć śluby. Wobec tych, których się obawia lub od których jest zależny stosuje pochlebstwa, jest uniżony i pokorny. Tych natomiast, którzy zdają się być słabymi - lekceważy, jest względem nich arogancki i bezwzględny.Inne postaci dramatu odnoszą się do Papkina z lekceważeniem i pobłażliwością. Nie traktują go poważnie, ale nie wydaje się, żeby Papkin to zauważał. Moim zdaniem, Papkin to postać, która mimo wielu wad budzi sympatię. Jedno jest pewne - dzięki kontrastowi między tym, w jaki sposób bohater mówi o sobie, a tym kim jest w rzeczywistości, józef Papkin to najbardziej komiczna postać komedii Aleksandra Fredry pt. "Zemsta". Licze na naj bo długo pisałem

diamond21

Jedną z wielu postaci „Zemsty” jest Papkin. Spośród wszystkich postaci przedstawionych w utworze Papkin, jest osobom najbardziej humorystyczną. Fredro nadał jemu nazwisko wspaniale oddające osobowość postaci. Wywodzi się od papki, czyli oznacza person o nie uformowanej osobowości; a także strawę a więc człowieka, którego usługi można kupić nawet za jedzenie. cyt. „Papkin miał apetyt wielki”, a także lubił popijać wino. Żywił się i poił wyłącznie resztkami z pańskiego stołu, co zupełnie nie odpowiada obyczajom lwa. Lew jest królem, bohaterem, panem, jest odważny, czyli te wszystkie cechy których nie posiadał Papkin. Nieudolnie przedstawia się jako rycerz, wręcz postać z bohaterskich romansów. Jeśli znajdzie słuchacza, który będzie zainteresowany jego opowiadaniami o wspaniałych wyczynach, zaczyna rosnąć, a czasami nawet nie wierzy w to co mówi. Jest typowym tchórzem, kłamcą, zarozumialcem i samochwałą. Jednym tylko z wielu przykładów ukazywania się jego tchórzostwa jest scena wyznania miłości Klarze. Sprytna panna wiedziała jak odstraszyć natręta i zażądała milczenia i życia o chlebie i wodzie przez 6 miesięcy, a także krokodyla cyt. „Jeśli nie chcesz mojej zguby krokodyla daj mi luby!”. Udając przed Klarą zacnego męża zgodził się na dane warunki, chociaż nie miał zamiaru ich spełnić. Boi się również walki, podczas bójki schował się pod murem i udawał, że walczy, wydając tylko odgłosy. Jego wadą jest przekupstwo. Udawał, że wziął Wacława w niewole, ponieważ ten go sowicie opłacił. Porusza się niczym lew, dumnie. Jednak jego czyny nigdy nie są królewskie i odważne, a to jeszcze bardziej rozbawia czytelnika. Jest hulaką, próżniakiem, leniem, a do tego szlachcicem bez majątku. Wiedział o tym i się do tego przyznał : "A w kieszeni, panie bracie albo pustki, albo dziury" W rozmowie używa słów oryginalnych i wyszukanych, mających na celu olśnić słuchacza. Jego mowa jest kwiecista, ma przedstawić go w lepszym świetle, ale świadczy jednak o jego nie oczytaniu. Pomimo tych wszystkich wad, uważam Papkina za osobę bardzo sympatyczną i zabawną. Potrafi pozyskać sobie serce czytelnika. Rozluźnia wszystkie sytuacje grozy. Uważam, że można polubić tego szlachcica, którego całym majątkiem jest, gitara i wspaniała kolekcja ... motyli.

Dodaj swoją odpowiedź

Język polski