Henryk Sienkiewicz w swojej książce pod tytułem "Krzyżacy" przybliża nam postać wspaniałego rycerza, który z pewnością wyróżniał się na tle innych bohaterów występujących w utworze. Poznajemy go jako człowieka, który utracił żonę i za wszelką cenę chciał pomścić jej śmierć. Opiekował się swoją córką Danusią, którą ogromnie kochał, właśnie, dlatego znalazła się ona później u Anny Danuty. Obawiał się o jej życie. Jego wygląd jeszcze bardziej podkreślał jego zalety rycerskie. Był postawnym mężczyzną, ubrany w piękną lśniącą zbroję wzbudzał respekt wśród innych. Był to człowiek honoru, który każdego dnia udowadniał, że jest prawdziwym rycerzem. Umiał walczyć w imię własnych wartości. Z całego serca nienawidził Krzyżaków, jednak trudno mu się dziwić, ponieważ utracił ukochaną kobietę, przez nich. Próbą dla niego był podstęp zakonu, podczas którego upozorowano porwanie Danusi. Jurand w jednej chwili był w stanie zrezygnować z własnej dumy. W rzeczywistości dziewczyna została podmieniona, wtedy też został zaatakowany i okaleczony z polecenia Zygfryda de Lowe. Utracił wtedy oko, rękę i język. Po wypuszczeniu go na wolność, Krzyżacy myśleli, że Jurand zaraz umrze. Jednak dzięki pomocy Maćka znalazł się z powrotem w Spychowie. Cały czas spędzał na gorących modlitwach o zdrowie Danusi. Została ona odnaleziona, niestety nie spotkała już ojca, ponieważ zmarła w drodze. To była tak wielka tragedia dla Juranda, że całkowicie zmienił swoje podejście do życia. Wybaczył wszystkie winy Zygfrydowi i zapomniał o obietnicy zemsty. Jego życie wypełniła modlitwa i wielka wiara, tylko, dlatego potrafił przeżyć. Myślę, że to wspaniały człowiek, który dzięki wielkiej wierze umiał całkowicie zapomnieć o nienawiści do osób, które kiedy skrzywdziły go odbierając mu ukochaną żonę. Wielokrotnie udowodnił, że był wspaniałym ojcem i rycerzem. Jego postawa na pewno jest godna naśladowania.
