Temat lekcji: Krakowiak – wprowadzenie i nauka kroków podstawowych. Zadania: nauka kroku podstawowego krakowiaka w miejscu i w obrotach.Cele operacyjne:- doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej,- wzmocnienie mięśni posturalne poprzez prawidłową sylwetkę podczas tańca,- poznanie figur podstawowych,- umiejętne łączenie ruchu z muzyką,- poznanie cech i charakteru krakowiaka jako jednego z polskich tańców narodowych- współpraca w parze. Metody:- naśladowczaŚrodki dydaktyczne: magnetofon, nagranie krakowiaka. Przebieg lekcji: I CZĘŚĆ WSTĘPNA1. Czynności organizacyjne, zapoznanie z tematem lekcji.2. Rozgrzewka do muzyki: - skłony boczne głowy - krążenia - skłony tułowia w przód, boczne - unoszenie prawej i lewej nogi - przysiady - marsz w miejscu - marsz do przodu i powrót - marsz dostawny do boku (pojedynczy i podwójny). II CZĘŚĆ ZASADNICZA – NAUKA TAŃCA1. Przedstawienie stylu i charakteru krakowiaka.2. Omówienie techniki i postawy tanecznej.3. Nauka kroku podstawowego: - Lewa noga w bok, mały krok (na raz). - Prawa noga do lewej (na dwa). - Akcentowany krok lewą nogą w miejscu, rozluźniamy lekko kolana (na raz). - Akcentowany krok prawą nogą w miejscu (na „i”). - Akcentowany krok lewą nogą w miejscu, prostujemy kolana (na dwa „i”). - Prawa noga w bok, mały krok (na raz). - Lewa noga do prawej(na dwa). - Akcentowany krok prawą nogą w miejscu, rozluźniamy kolana (na raz). - Akcentowany krok lewą nogą w miejscu (na „i”). - Akcentowany krok prawą nogą w miejscu, prostujemy kolana (na dwa „i”).Tancerka tańczy tak samo, tylko w odwrotnym porządku, zaczynając od prawe nogi.4. Krok podstawowy do muzyki ( figurę można powtarzać dowolną ilość razy ) – indywidualnie.5. Krok podstawowy do muzyki w parach.6. Nauka kroku podstawowego w małych obrotach w prawo i w lewo: - Przy wykonywaniu obrotów kroki nie ulegają zmianie - Aby wykonać pełny obrót (360º) powtarzamy krok podstawowy 3-4 razy.7. Obroty w prawo i w lewo przy muzyce.8. Krakowiak w parach – zastosowanie poznanych kroków. Myśle że pomogłem i liczę na najlepszą prace
Nazwa tańca pochodzi z XVII wieku i odnosiła się do grupy tańców posiadających własne, lokalne nazwy: mijany, dreptany, ścigany, skalmierzak, przebiegany i in. Pod koniec XVIII wieku charakterystyczne synkopowane rytmy krakowiaka pojawiły się w muzyce symfonicznej, a na początku XIX w. taniec ten stał się popularny w muzyce scenicznej i instrumentalnej. Utwory muzyczne oparte na ludowym krakowiaku stworzyli: Fryderyk Chopin – Krakowiak op.14 na fortepian i orkiestrę (1828)Maurycy Moszkowski – Krakowiak na fortepianIgnacy Paderewski – Krakowiak fantastycznyKarol Szymanowski – Krakowiak na fortepianLudomir Różycki – w balecie Pan Twardowski (1921)Pomogłem daj naj