Lutnia – dawny instrument ze strunami szarpanymi (najpierw gęsim piórem, potem palcami). Pochodzi z arabskiej Hiszpanii (arab al-ud). W Europie grali na niej średniowieczni minstrele. Odgrywała pierwszoplanową rolę w muzyce renesansu (lutnia renesansowa) i wczesnego baroku (lutnia barokowa), dopóki nie wyparł jej klawesyn. Istniały jednak pewne odmiany lutni używane jeszcze pod koniec XVIII i w XIX wieku (zobacz. teorban, gallichon i lutnia romantyczna) Obecnie obserwuje się renesans tego instrumentu związany ze wzrostem popularności muzyki dawnej i chęcią odtworzenia jej oryginalnego brzmienia a także dużą liczbą współczesnych kompozycji pisanych na lutnię. Z lutni zrodziła się mandolina. Basową odmianą lutni jest Teorba. Lira korbowa- była instrumentem popularnym w muzyce średniowiecza i renesansu. Znana była także w muzyce ludowej, zwłaszcza jako instrument akompaniujący pieśniarzom i tzw. lirnikom wioskowym. W XVIII wieku grywali na niej również arystokraci, zwłaszcza we Francji; te egzemplarze były bogato zdobione. W różnych krajach budowana była w odmiennych formach, na ziemiach Polski i Ukrainy typowy był wariant przypominający kształtem futerał skrzypiec. W "Weselu" Wyspiańskiego pojawia się Wernyhora z lirą korbową.
Opisz instrumenty epoki renesansu.
Opisz instrumenty epoki renesansu....
Wymień i opisz trzy instrumenty muzyczne epoki renesansu.
Wymień i opisz trzy instrumenty muzyczne epoki renesansu....