imiona bogów, wygląd bogów, ilość bogów
Rzymie był Jupiter, oprócz niego występowało wiele podrzędnych bogów. W Grecji rozpoczęła się od animizmu i fetyszyzmu, później przerodziło się to w pogląd według którego „świat był jednym wielkim miastem bogów i ludzi”, Była to religia antropomorficzna, albowiem postacie bogów były podobne do ludzi, nie tylko z wyglądu ale także z zachowania. Każdy z nich miał wady. W Rzymie zaś, mimo iż religia nie różniła się wiele od greckiej, bogowie nie mieli określonej płci, a nawet imienia przypisanego na stałe, były to formy poniekąd bezosobowe. Rzymianie nie posiadali dużej wiedzy o swoich bogach, ograniczała się ona właściwie do umiejętności właściwego składania czci oraz informacji na temat tego w jakiej chwili należy wzywać ich pomocy. Ich religia była połączeniem wszystkich religii i bogów czczonych w rejonie Morza Śródziemnego, niespójnym połączeniem w całość różnych koncepcji i teorii oraz wierzeń religijnych. Ograniczali ilość opowieści o swoich bogach, co świadczy o ich małej wyobraźni, mimo że inspirowali się bardzo na religii greckiej wiele spraw było innych, m.in. to że bogowie rzymscy nigdy nie schodzili na ziemię i nie ukazywali się ludziom tak chętnie jak greccy.