I.J.Paderewski (ur. 6.XI. 1860 r., zm. 29. VI. 1941 r.) znany jest jako wybitny pianista – wirtuoz, kompozytor, a także polityk i mąż stanu. W czasie swej długiej kariery koncertował w wielu krajach Europy, obu Ameryk, w Afryce i Australii. Mając 31 lat podbił Amerykę i uznany został za geniusza muzycznego. Był znakomitym kompozytorem; w jego twórczości dominują utwory fortepianowe z licznymi elementami polskiej muzyki ludowej. Dwór w Kąśnej Dolnej był polskim domem Paderewskiego w latach 1897-1903. W 1913 roku pianista osiedlił się w Ameryce. Podczas I wojny światowej rozpoczął swą działalność polityczną. W latach 1917-1919 był członkiem Polskiego Komitetu Narodowego w Paryżu i jego reprezentantem w Stanach Zjednoczonych. W 1919 został Prezesem Rady Ministrów i ministrem spraw zagranicznych nowopowstałego państwa polskiego. Po śmierci, odznaczony krzyżem Virtuti Militari, został pochowany na cmentarzu dla zasłużonych w Arlington; w 1992 roku, zgodnie z ostatnią wolą, jego zwłoki spoczęły w krypcie Katedry Warszawskiej.
