Napisz piosenke o bąbelkach . proszę pomóżcie 

. Ryba, która nie tonie, Życie jest dżunglą bąbelków  Nie zmarszczyłabym brwi, nie skróciła kolejnego chichotu,  Wąż wśród traw, ale byłem tam dla Ciebie,  Teraz wyjeżdżam z miasta Życie jest dżunglą bąbelków  Widząc Ciebie, wierzącego w nas, spójnych  Jesteśmy uderzeniem mocy,  Wierząc, potem klęcząc, uspokajając  Walkę z siłą  Zostaliśmy bez rąk  w zmaganiu się z siłą  Zostaliśmy bez rąk  w zmaganiu się z siłą  Nosząc koronę, Życie jest dżunglą bąbelków  Goniąc klowna, nie skracając kolejnego chichotu,  Wąż wśród traw, ale czekałam na Ciebie  Teraz znaleźliśmy życie w dżungli bąbelków  Czy mogę ci przypomnieć  (zły człowiek wypełniłby nas kłamstwami)  Twoje zycie jest w dżungli bąbelków.  Zostaliśmy bez rąk  w walce władzy  bez rąk w walce władzy  bez rąk , tutaj, w walce władzy      albo: Gdzie klamrą jeziora zapięty jest brzeg, Bąbelki widziałem tam wczoraj. Gdzie strumyk meandrem kieruje swój bieg, Bąbelki spotkałem wieczorem.     Ref. Pod chmur żaglami, pod łukiem tęczy,             Bąbelków piosnka wesoło dźwięczy.             Więc jej wtórują i lasy, i gaje,             A wiatr ją niesie w bezkresny świat. Choć sam wędruję polną drożyną, Nie wiem którędy wiedzie ich szlak. Czy morskim brzegiem, leśną ścieżyną, Nie powie nawet wędrowny ptak.     Ref. Pod chmur żaglami, pod łukiem tęczy,             Bąbelków piosnka wesoło dźwięczy.             Więc jej wtórują i lasy, i gaje,             A wiatr ją niesie w bezkresny świat. Bąble szeroką przestrzeń kochają, Z plecakiem obejść gotowi świat. Chociaż ładowny, nie narzekają, Z humorem zawsze są za pan brat.     Ref. Pod chmur żaglami, pod łukiem tęczy,             Bąbelków piosnka wesoło dźwięczy.             Więc jej wtórują i lasy, i gaje,             A wiatr ją niesie w bezkresny świat. Gdy na biwaku odpoczywają, Praży ich słońce i wiatr im gra. Każdy jednako dobrze kucharzy, Bajeczne życie - wycieczka trwa.     Ref. Pod chmur żaglami, pod łukiem tęczy,             Bąbelków piosnka wesoło dźwięczy.             Więc jej wtórują i lasy, i gaje,             A wiatr ją niesie w bezkresny świat. Noc nad głowami namiot rozpina, Ciemność dokoła zatacza krąg. Ognisko płonie i piosnki płyną, Do ludzkich siedzib, daleko stąd.     Ref. Pod chmur żaglami, pod łukiem tęczy,             Bąbelków piosnka wesoło dźwięczy.             Więc jej wtórują i lasy, i gaje,             A wiatr ją niesie w bezkresny świat