Julia Kupulet była jedyną córką swoich rodziców. Bardzo kochana i otaczana w swym domu opieką i czułością. Miała czternaście lat, a według ówczesnych zwyczajów przekroczyła już wiek, w którym dziewczyny zostawały żonami i matkami. Rodzice Julii nie chcieli pozbawiać jej zbyt wcześnie dzieciństwa, lecz gdy umarł jej kuzyn - Tybalt, w obawie przed żałobą córki chcieli wydać ją jak najszybciej za mąż. Julia do tej pory żyła z rodzicami w zgodzie i zgadzała się z ich wolą, lecz zmuszona do małżeństwa z hrabią Parisem zbuntowała się. Jest to dowód tego, że jest świadoma podejmowanych przez siebie decyzji, dorosła. Będąc przekonaną o słuszności wyboru jakiego dokonała, chciała walczyć o prawo do własnego szczęścia. W imię miłości gotowa była porzucić dom rodzinny. Decydując się na plan brata Wawrzyńca, dowiodła swojej odwagi i emocjonalnej dojrzałości. Uczucie, którym darzyła Romea nie było tylko chwilowym zauroczeniem. Kochała go prawdziwie i to miłość była tak silna, że przezwyciężyła żałobę (po śmierci Tybalta) i strach (przed wypiciem mikstury, pochowaniem w grobowcu). Dla potajemnie zaślubionego Romea gotowa była zrobić wszystko. Dopiero śmierć ukochanego sprawiła, że Julia nie ma już o co walczyć, ani dla kogo żyć i, w pełni świadoma podjętej decyzji, rezygnuje z życia, przebijając się sztyletem zmarłego męża.
skoro pline to prosze bardzo szybko ;) Julia Kapulet jest jednym z głównych bohaterów dramatu W.Szekspira pt. "Romeo i Julia". Jest to czternastoletnia dziewczyna mieszkająca w Weronie, mieście położonym we Włoszech. Nie znamy dokładnego wyglądu Julii, jednak ze słów Romeo dowiadujemy się, że była ona piękną nastolatką. Młodzieniec porównuje ją do śnieżnego gołębia, gdy jej towarzyszki ztają się gronem kawek. Twierdzi, że piękność Julii zawstydza blask jarzących się świec.Monteki przyznaje, że nie widział jeszcze tak uroczej dziewczyny. Główna bohaterka na początku jest jeszcze dzieckiem - nie zna prawdziwej miłości oraz nie jest gotowa na ślub, dorosłe życie i potomstwo. Jest ona uległa w stosunku do rodziców - godzi się na ślub z Parysem, mimo iż go nie kocha. Swoje uczucia spycha na dalszy plan, chcąc zadowolić bliską rodzinę. W chwili, gdy spotyka Romea zmienia się w kobietę, która zaczyna podążać za sercem. Staje się ona czuła i troskliwa oraz nie boi się mówić o swoich uczuciach, Już podczas pierwszego spotkania z ukochanym wyznaje mu miłość. Jest także w stanie wyrzec się swej rodziny i swego nazwiska, co pokazuje, że jest zdeterminowana. Julia przestaje słuchać w większości spraw rodziców. Buntuje się, gdy ojciec informują ją o decyzji o jej zamążpójsciu za Parysa. Zostaje do końca wierna swojemu mężowi. Dziewczyna odznacza się także odwagą, gdy wypija tajemną miksturę od ojca Laurentego. Jej wielka miłość do Romea i nierozwaga doprowadzają do śmierci głównej bohaterki. Stosunek Julii do otoczenia jest pozytywny. Mimo, iż nie zaznała od rodziców miłości, szanowała ich, a ci chcieli dla niej jak najlepiej. Również jej niania - Marta pragnęła szczęścia dziewczyny. Dla Romea stała się "słońcem". Uważam, że Julia jest pozytywną bohaterką. Miłość dziewczyny do Romea odmieniła jej życie oraz doprowadziła ją do śmierci. Przez swoje postępowanie stała się charakterystyczną postacią w literaturze, która działała za głosem serca. licze na naj ;)