mam napisać referat o naszej aktywności na co dzień pomoże ktoś plis . to ma być na wychowanie fizyczne 

Dziecko dobrze przystosowane do życia - to dziecko zdrowe i radosne, odporne na zachorowania, sprawne fizycznie, wyposażone w niezbędny zasób nawyków i umiejętności. Zaleceniem higieny pracy szkolnej jest konieczność przeplatania zajęć lekcyjnych ćwiczeniami ruchowymi, aby dały one dzieciom okazję do ruchowego wyżycia się. Każda lekcja wychowania fizycznego stanowi zamkniętą całość, w której realizujemy określone zadania dydaktyczne. Materiał ćwiczebny powinna cechować różnorodność pod względem treści, rodzaju ruchu oraz form organizacyjnych. W budowie lekcji powinny być uwzględnione trzy zasady: wszechstronności, stopniowania wysiłku i przemienności. Wszechstronność oddziaływania, nauczyciel realizuje przez przećwiczenie całego układu ruchowego. Drugą ważną zasadą jest stopniowanie wysiłku i trudności ćwiczeń. Sens praktyczny tej zasady sprowadza się do właściwego angażowania działalności ruchowej. Układ ćwiczeń w lekcji winien zmierzać do tego, aby wysiłek stopniowo wzrastał i osiągnął swój punkt kulminacyjny w połowie lub pod koniec części głównej lekcji, a potem powoli opadał. Zasada przemienności wymaga, aby ćwiczenia dynamiczne przeplatały się z ćwiczeniami o charakterze statycznym. Po ćwiczeniach wymagających dużego skupienia, koordynacji, precyzji, konieczne są momenty swobody, odprężenia. Obecnie w praktyce szkolnej, przyjął się 3-częściowy tok, który składa się z części wstępnej, głównej i końcowej. Część wstępna - chodzi w niej o to, by zaadaptować organizm do czekającej go intensywnej pracy. Służą temu zabawy ożywiające, orientacyjno-porządkowe, ćwiczenia kształtujące i korektywne. Czas trwania tej części lekcji wynosi 8-12 min. Część główna - w części tej realizuje się główne zadania lekcji. Treści jej stanowią ćwiczenia o największym obciążeniu fizycznym i psychicznym. Część ta trwa przeciętnie 25-30 min. Część końcowa - pełni funkcję uspokajającą. Składa się z ćwiczeń o małym natężeniu ruchu, z ćwiczeń rozluźniających, muzyczno-ruchowych, a także z ćwiczeń korekcyjnych. Czas trwania wynosi od 4 do 7 min. W zależności od typu lekcji posługujemy się przy jej opracowaniu odpowiednim tokiem np. - Tok lekcji zabaw i gier ruchowych (zabawy bieżne, rzutne, skoczne, z mocowaniem, zwinnościowe, zręcznościowe) - Tok lekcji gier sportowych (np. gra w dwa ognie) - Tok lekcji lekkoatletyki (biegi, skoki, rzuty piłką palantową) - Tok lekcji ćwiczeń, zabaw i gier terenowych (podchody) - Tok lekcji gimnastyki podstawowej (wspinanie, zwisy, podpory, mocowanie) Trzeba pamiętać, że w każdej z lekcji musi być część wstępna (rozgrzewka) i końcowa (uspokajająca). W zadaniach lekcji możemy wyróżnić cele: - Psychomotoryki (kształtowanie siły, wytrzymałości, zwinności, równowagi, szybkości, refleksji, skoczności) - Umiejętności (umiejętność łączenia marszu z rzutem, poprawne przekazywanie pałeczki sztafetowej, umiejętność odbicia jednonóż, obunóż, przewrót w przód po czworakowaniu, pokonywanie przeszkód z zastosowaniem biegu, skoku, czworakowania) - Wiadomości - określenie różnicy w oddychaniu przed i po wysiłku, przydatność wykonywania ćwiczeń w życiu codziennym, poznawanie reguł nowych gier, przepisy dotyczące pomiaru skoku w dal, zasób ćwiczeń kształtujących prawidłową postawę, sprawne reagowanie na umówione znaki) Na lekcjach wychowania fizycznego można używać również przyborów nietypowych: butelki plastykowe (do podrzucania, do omijania), gazety (do formułowania kul), woreczki foliowe (do nadmuchiwania), worki duże z materiału (bieg w workach), pudełka po zapałkach oklejone papierem, krążki z tektury (do siadania na korytarzu, do toczenia), chorągiewki małe (do przekazywania, do zaznaczania miejsc), znaczki tekturowe z tasiemką (do zawieszania na szyi z rysunkami pojazdów, zwierząt, figur). Szkoła, która ma przygotować młodzież do życia, musi podążać za zmieniającymi się warunkami, potrzebami i odzwierciedlać nowoczesne tendencje w wychowaniu fizycznym, a są to: 1. Intensyfikacja - czyli nie tylko rozwijamy sprawność fizyczną, ale również ogólną kulturę człowieka. 2. Humanizacja - zajęcia wychowania fizycznego powinny nabierać w coraz w większym stopniu charakteru przyjemnej rozrywki, odprężenia w pogodnej atmosferze, która łagodzi stresy. 3. Intelektualizacja - uczeń powinien wiedzieć po co ćwiczy, jakie mu daje to korzyści. 4. Autoedukacja - włączenie się do procesu wychowania fizycznego w sposób twórczy, podejmowanie pewnych działań (rozgrzewka, wymyślanie zabaw). 5. Wychowanie do rekreacji - wytworzenie nawyku, potrzebę uprawiania różnych form rekreacji ruchowej, nie tylko w szkole, ale głównie we własnym środowisku. 6. Wychowanie zdrowotne - wzbudzać poczucie odpowiedzialności za zdrowie własne, za styl życia sprzyjający zdrowiu. 7. Prospekcja - prognozowanie, co człowiekowi będzie odpowiadało i sprzyjało w uczestnictwie w kulturze fizycznej, gdy już ukończy szkołę. Są to także formy ruchu, które nie wymagają drogich urządzeń, sprzyjają w organizowaniu sobie wolnego czasu pod kątem zdrowia i radości życia. 8. Indywidualizacja - uwzględnienie zróżnicowanych potrzeb i właściwości psychofizycznych dzieci (zdolni ruchowo - sport, średnio zdolni - rekreację ruchowo - sportową, dla słabych - gimnastyka korektywna). Pamiętajmy, że dzieci niższych klas odznaczają się dużą pobudliwością, ciągłą gotowością do ruchu, ale nie potrafią koncentrować się przez dłuższy czas na jednej czynności. Prowadząc zajęcia wychowania fizycznego, należy zwracać uwagę, aby ćwiczenia nie były zbyt nudne i długo trwające.