Nigdy nie zapomnę tego dnia, kiedy dostałam swój pierwszy rower. To był 12 maja, dzień mojej Pierwszej Komunii Świętej. Obudziłam się o 7 rano - w końcu to nie był dzień jak codzień. Zjadłam na śniadanie płatki z mlekiem, chociaż ze stresu ciężko było mi cokolwiek przełknąć. Zaraz po posiłku tata zawołał mnie do dużego pokoju, a tam... Nie mogłam uwierzyć własnym oczom! Stał mój wymarzony od dawna rower. C.D.N. ---------------------- C.D. Jego szmaragdowa rama połyskiwała w słońcu niczym najcenniejszy klejnot, a idealnie wyprofilowane siodełko czekało tylko aby na nie wsiąść i zacząć przejażdżkę. Pamiętam, wtedy była taka piękna pogoda! Nie wytrzymałam i musiałam się na nim przejechać, chociaż te 3 okrążenia po ogrodzie.
Nigdy nie zapomnę tego dnia! Pierwszą nieprzyjemną rzeczą było to, że akurat dzisiaj w budziku rozładowały się baterie. Gdyby nie czujność mamy, (bo tata spał jak zabity) to do szkoły pewnie przyszedłbym na 11.00. Druga rzecz, to to, że rano miałem dokończyć zadanie, którego wczoraj już nie miałem siły zrobić. Oczywiście zadania nie dokończyłem i zamiast pewnej piątki dostałem trójkę. To jeszcze nie koniec tego "wspaniałego" dnia : wracając ze szkoły, jak zwykle przechodziłem przez płot (tak jest bliżej) , i oczywiście rozdarłem moje nowe spodnie. Cieszę się, że do końca dnia zostało już niewiele godzin.
