PrzyczynyTasiemczyca jest tak zwaną chorobą odzwierzęcą, co oznacza, iż do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt, lub poprzez surowce pochodzenia zwierzęcego. Do zarażenia tasiemczycą dochodzi drogą pokarmową, poprzez spożycie zakażonej żywności. Jajeczka tasiemca znajdujące się w środowisku, na przykład w wodach bądź na łąkach, są spożywane przez bydło. Z jaj rozwija się larwa, która osiedla się w organizmie. W związku z tym człowiek może się zarazić przez spożycie mięsa niewiadomego pochodzenia, surowego bądź niedogotowanego. ObjawyPodobnie jak większość chorób, tasiemczyca u niektórych osób na początku przebiega zupełnie bezobjawowo. Jednak w większości przypadków do charakterystycznych objawów można zaliczyć ból brzucha, brak apetytu, nudności i wymioty, a także nieregularne i nieprawidłowe wypróżnienia. Wszystkie symptomy mogą prowadzić do niebezpiecznych konsekwencji. Brak apetytu, a w związku z tym niedożywienie organizmu prowadzi do jego osłabienia, utraty masy ciała, często do odwodnienia. Ponadto pasożyty atakują inne narządy, które mogą zostać poważnie uszkodzone. LeczenieRozpoznanie tasiemczycy polega na wykonaniu badania kału na obecność tasiemca. Ważnym jest także określeniu typu tasiemca. Poza tym leczenie odbywa się w domu i polega na przyjmowaniu odpowiednich środków farmakologicznych. Chory nie ma żadnych przeciwwskazań jeśli chodzi o dietę. Po kilku dniach tasiemiec powinien zostać wydalony. Jednak po około trzech miesiącach należy ponownie zbadać kał dla potwierdzenia skuteczności kuracji. W niektórych przypadkach tasiemiec może umiejscowić się poza jelitem. Wówczas konieczny jest zabieg chirurgiczny i dłuższa hospitalizacja. ZapobieganiePodstawową zasadą zapobieganie przeciw tasiemczycy jest przestrzeganie elementarnych zasad higieny. Przede wszystkim powinniśmy spożywać mięso, które zostało zbadane przez służbę weterynaryjno-sanitarną. Ponadto nie jest wskazane spożywanie mięsa niedogotowanego bądź surowego. Dodatkowo należy unikać spożywania surowego mięsa, a także poprawić warunki hodowli bydła, unikać skażenia wody i gleby fekaliami. Ważnym elementem profilaktyki i zapobiegania jest także samoobserwacja kału. Możemy w nim znaleźć człony tasiemców jak i innych pasożytów, ale także zauważyć na przykład obecność krwi. Im szybciej wykryjemy niepokojące nas zmiany, tym szybciej uda się zdiagnozować chorobę i ją wyleczyć.Czytaj więcej
Czym jest glista ludzka: to pasożyt bytujący w jelicie cienkim człowieka. Powodujechorobę zwaną glistnicą.Objawy glistnicy: wzmożona pobudliwość nerwowa, rozdrażnienie; uporczywy ból gardła; zaburzenia snu; bóle brzucha, biegunki, wzdęcia lub uporczywe zaparcia; nudności, wymioty; duszność. Uwaga! Glistnica może przebiegać bezobjawowo. Objawy tasiemczycy: bóle głowy; znużenie, bezsenność, osłabienie; nadmierna pobudliwość; brak apetytu lub wilczy głód; spadek masy ciała; wysypki (np. pokrzywka); nudności, wymioty; biegunka, bóle brzucha. Uwaga! Tasiemczyca może przebiegać bezobjawowo. Chory cierpi na bezsenność i bóle głowy.Pojawiają się nudności i bóle w okolicach jamy brzusznej.Może dojść do wystąpienia anemii.Odczuwa się wzmożone osłabienie.Mogą pojawić się trudności w skupieniu uwagi.Podstawowe właściwości błonnika:Pomaga w zaparciach, biegunce i bólach towarzyszących hemoroidom.Błonnik wędruje przez cały przewód pokarmowy w stanie praktycznie niezmienionym. Jednakże wzdłuż całej drogi wchłania wodę, przez co zwiększa objętość masy kałowej i przyspiesza eliminację niestrawionych resztek. Ułatwia to regularne wypróżnienie się. Żywność zawierająca dużo błonnika pokarmowego pomaga zapobiegać zaparciom i bólom towarzyszącym hemoroidom, ponieważ zwiększa zawartość wody w kale, przez co łatwiej go wydalić z organizmu.Pomaga w walce z otyłością.Błonnik pomaga zrzucić zbędne kilogramy, gdyż wchłania wodę, dzięki czemu pęcznieje i wypełnia żołądek, zmniejszając uczucie głodu, a także opóźniając moment, w którym pożywienie opuszcza żołądek.Obniża poziom cholesterolu i trójglicerydów.Błonnik rozpuszczalny (pektyny) jest rozkładany do trójkarboksylowych kwasów tłuszczowych, które odpowiadają za hamowanie biosyntezy cholesterolu w wątrobie. Dzięki swej konsystencji wyłapuje i usuwa kwasy żółciowe z jelit. Ponieważ wątroba używa ich do produkcji cholesterolu, zatem gdy zostaną usunięte, obniża się poziom cholesterolu. Wydalanie kwasów żółciowych to główny sposób pozbywania się przez organizm nadmiaru cholesterolu, gdyż nie może on, tak jak inne tłuszcze zostać zmetabolizowany. Błonnik nierozpuszczalny obniża poziom trójglicerydów we krwi, przez co zmniejsza ryzyko miażdżycy.Stabilizuje stężenie glukozy we krwi.Błonnik opóźnia przemianę węglowodanów poprzez częściowe blokowanie dostępu glukozy do krwi, co z kolei zmniejsza wydzielanie insuliny i pomaga w utrzymaniu stabilnego poziomu cukru we krwi. Ponadto wydzielanie insuliny jest częściowo wywoływane i regulowane przez system hormonalny (żołądkowy peptyd hamujący GIP i enteroglukagon). Wzrost spożycia błonnika prowadzi do obniżenia poziomu hormonów.Oczyszcza organizm z toksyn i metali ciężkich.Błonnik rozpuszczalny i nierozpuszczalny pomaga eliminować z organizmu toksyny, kwasy żółciowe, metale ciężkie (dzięki zdolnościom jonowymiennym wolnych grup karboksylowych) a nawet substancje rakotwórcze (np. poziom azotynów w organizmie skutecznie obniżają pektyny znajdujące się w jabłkach, porzeczkach i innych owocach, jeśli owoce te nie były nadmiernie opryskiwane). Dodatkowe ważne informacjeDuża dawka błonnika może zmniejszyć skuteczność innych leków, np. doustnych środków antykoncepcyjnych i leków zmniejszających stężenie cholesterolu. Powinno zachować się 2 godzinny odstęp między posiłkiem a podaniem lekarstwa. Połykanie dużych ilości tabletek lub kapsułek zawierających błonnik może być niebezpieczne. Po zbyt małym nasyceniu wodą zwiększają one swą objętość i mogą utkwić w gardle lub w jelitach.Rozpuszczalne składniki błonnika mogą ograniczać wchłanianie składników pokarmowych tj. żelazo, cynk i wapń.Błonnik w jelicie grubym wchłania wodę. Jeżeli nie ma wystarczającej ilości wody, stolec będzie twardy i gęsty, może też powodować zaparcia. Aby maksymalizować efekty błonnika i optymalizować eliminacją produktów ubocznych przemiany materii, powinno dostarczać się przynajmniej 2 litry wody dziennie. Nagłe dostarczenie organizmowi dużej dawki błonnika może wywołać wzdęcia i bóle brzucha. Dotyczy to zwłaszcza roślin strączkowych. U niektórych osób produkty zawierające dużo błonnika, szczególnie pszenne, mogą podrażnić żołądek. Błonnik pokarmowy to składnik diety, który nie ulega trawieniu i wchłania, a więc organizm nie czerpie z niego korzyści energetycznych. Do tego może ograniczać wchłanialność niektórych składników mineralnych
