Budowa wykorzystywanie i zastosowanie fotokomurki  

Komórkę fotoelektryczną zbudowano wykorzystując zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne, polegające na emisji elektronów z powierzchni metalu pod wpływem padającego na metal promieniowania elektromagnetycznego o dostatecznie krótkiej fali.   Fotokomórka jest to bańka szklana opróżniona z powietrza, która na wewnętrznej ścianie pokryta jest metalem (np. cezem, potasem). Warstwa metalu stanowi fotokatodę. Anodę stanowi wtopiony drut. Po oświetleniu fotokatody, wybite z metalu elektrony odbiegają do anody, zamykając obwód. W obwodzie zaczyna płynąć prąd. Prąd o bardzo małym natężeniu płynie również wtedy, gdy w obwodzie nie ma źródła napięcia (elektrony, które opuszczają fotokatodę mają energię kinetyczną i dobiegają do anody).   Fotokomórkę wykorzystuje się w termostatach (do utrzymywania stałej temperatury w zamkniętym pomieszczeniu), włączaniu i wyłączaniu np.oświetlenia ulicznego czy latarni morskich, otwieraniu drzwi, pomiarach czasu w biegach sprinterskich, itp.