Życie JANA PADEREWSKIEGO prosze bardzo obszernie daje najjjj prissssssss

Ignacy Jan Paderewski urodził się 6 listopada 1860 roku we wsi Kuryłówka na Podolu. Po śmierci matki Polikseny jego jedynym opiekunem był ojciec, który za udział w powstaniu listopadowym musiał odbyć karę roku więzienia w Kijowie. Przez ten czas małym Ignacym opiekowała się ciotka. Od dzieciństwa był uzdolniony muzycznie i grał na starym, rodzinnym fortepianie. W jego wychowaniu pomagał także Michał Babiński-były powstaniec listopadowy, który nauczał go historii, geografii, języka francuskiego oraz literatury polskiej. W wieku 12 lat rozpoczął naukę w Instytucie Muzycznym noszącym potem nazwę Konserwatorium Warszawskie. Po jego ukończeniu utrzymywał się z grania na przyjęciach i weselach oraz nauki gry na fortepianie. Komponował także własne utwory i wykonywał je na owych przyjęciach. Od razu zyskał uznanie publiczności i otoczenia pomimo to twierdził, że musi się jeszcze wiele nauczyć i ćwiczył czasem nawet 12 godzin dziennie. W 1880 roku zawarł pierwsze małżeństwo. Jego wybranką była Antonina Korsakówna. Ich małżeństwo nie trwało niestety długo. Po roku czasu jego żona zmarła i pozostawiła go z zaledwie kilkumiesięcznym synem Alfredem. Zaraz po tym razem z synem wyjechał do Berlina doskonalić swój warsztat na studiach muzycznych. Podczas zagranicznych wyjazdów Paderewski poznał wiele słynnych osobliwości m.in. znaną polską aktorkę Helenę Modrzejewską. Ona zafascynowana jego talentem przekazała mu dużą kwotę pieniężną na doskonalenie gry. Dzięki temu mógł on kontynuować naukę w Wiedniu u polskiego pianisty, kompozytora i nauczyciela Teodora Leszetyckiego. To właśnie on polecił go konserwatorium w Strasburgu, w którym Paderewski pracował w latach 1880-1888. W Wiedniu w 1887 roku zadebiutował własnym recitalem, a odniesiony sukces pozwolił mu na wyjazd do stolicy Francji-Paryża. W 1888 roku odbył się jego pierwszy duży koncert. Po serii koncertów w muzycznej stolicy Europy Paderewski odniósł rozgłos i popularność. Poznał tam tez i zaprzyjaźnił się z kompozytorem Camille Saint-Saëns. Sławę wirtuoza fortepianu potwierdziła trasa koncertowa w Anglii. Brytyjska królowa Elżbieta wpisała do swojego diariusza: „Gra tak przecudnie, z taka siłą wyrazu i głębokim uczuciem. Myślę naprawdę, że zupełnie dorównywa Rubinsteinowi”. Pełnie tryumfu przyniosły mu koncerty w USA w latach 1891-1892 na które Paderewski musiał się udać ze względu na kłopoty finansowe. Potem na stałe zamieszkał w USA. Zyskał ogromną popularność. Nazywany był największym ze wszystkich, mistrzem, królem pianistów, czarodziejem klawiatury. W 1899 roku ożenił się z Heleną Górską. Pomimo zakupienia dworku w Polsce Paderewscy zamieszkali w Morges, niedaleko szwajcarskiej Lozanny. Paderewski był patriotą. Na jego zlecenie w 1908 roku rzeźbiarz Antoni Wiwulski wykonał pomnik upamiętniający zwycięstwo wojsk polskich nad zakonem krzyżackim w bitwie pod Grunwaldem.

Ignacy Jan Paderewski urodził się 18 listopada 1860 roku w Kuryłówce, w ówczesnym zaborze rosyjskim.  Od wczesnych lat dziecięcych wykazywał zdolności muzyczne. W 1872 roku podjął studia muzyczne w Konserwatorium Warszawskim. Do grona jego nauczycieli należeli: G.Roguski,J.Janothy , P.Schlozer , R.Strobel, J.Oliwiński , Wł.Żeleński. W 1878 roku po otrzymaniu dyplomu , młody muzyk (najlepszy ze wszystkich absolwentów) podjął pracę w Konserwatorium w charakterze nauczyciela fortepianu. W latach 1881-82 kontynuował studia w Berlinie (kompozycja u H.Urbana i kontrapunkt F.Kiela). Początek wielkiej kariery muzycznej przypadł pod rok 1887.Był to koncert na cele dobroczynne , w którym obok Paderewskiego wystąpiła słynna włoska śpiewaczka Paulina Lucca. W 1888 odniósł kolejne sukcesy w Paryżu i Londynie. Od tego momentu sale koncertowe stanęły przed nim otworem. Wirtuoz , kompozytor , pedagog , polityk , biznesmen , orator , poliglota i filantrop , którego całe życie wypełniała ciężka praca . Dzięki niej stał się jednym z najwybitniejszych pianistów swej epoki.Sukcesy muzyczne ułatwiały mu działania polityczne i społeczne. Część swych honorariów przeznaczył na fundacje , nagrody , stypendia . Paderewski był jednak przede wszystkim gorącym patriotą . Był działaczem politycznym , dla którego celem nadrzędnym było Państwo , jego niezawisłość, siła i wewnętrzna spójność.